Agresja i zaburzenia lękowe

Zaburzeniom nerwicowym towarzyszy najczęściej lęk. Niestabilność emocjonalna sprawia, że osoba jest coraz bardziej drażliwa i negatywnie pobudzona. W ten sposób można skumulować bardzo duże pokłady agresji.

1. Czym jest agresja?

Słowo pochodzi od greckiego „aggresio”, czyli napaść. Zachowania agresywne zwyczajowo prowadzą do uszczerbku psychicznego i fizycznego. Brak trzymania emocji na wodzy to inaczej chęć rozładowania napięcia nerwowego. Pojawiają się krzyki, wrzaski, wyzwiska, niszczenie przedmiotów, a także czyny skierowane przeciwko innym osobom. Możemy również wyróżnić autoagresję.

Zobacz film: "Za co lekarze przyznają punkty w skali Apgar?"

Warto pamiętać, że agresja to jeden z najgorszych sposobów rozwiązywania sporów (również tych wewnętrznych). W opozycji staje taka wartość jak asertywność. To strategia przynosząca pozytywne skutki. Spirala agresji opiera się między innymi o wybuchy gniewu, które są przyczyną piętrzenia się zaburzeń lękowych.

2. Lęk a agresja

Lęk może pojawić się w wielu sytuacjach życiowych. Są to chociażby brak spokoju czy strach przed nieznanym. Nerwica oznacza przede wszystkim stan lękowy, w którym występują konflikty wewnętrzne, zewnętrzne, motywacyjne, traumy, odczuwanie ciągłej potrzeby perfekcjonizmu, frustracje, stres, kryzysy rozwojowe itp.

Można powiedzieć, że powyższe sytuacje są dla człowieka wyzwaniem. Lęk może objawić się w postaci nerwicy. Napady potęgują fobie. Frustracja może być skierowana na samego siebie. W takim przypadku występuje na ogół proces okaleczania się. Zaburzenia nerwicowe są niezwykle zróżnicowane. Przy ataku agresji mogą wystąpić również drgawki, konwulsje, uczucie duszności.