Biegunka jako objaw czerwonki

Kiedy pojawia się biegunka, której stolec ma domieszkę krwi i dodatkowo występuje gorączka, a czasem wymioty, można podejrzewać czerwonkę. Choroba ta, inaczej dyzenteria, nosi nazwę choroby brudnych rąk i jest chorobą zakaźną. Należy wiedzieć, że nieleczona jest bardzo często śmiertelna. Występuje najczęściej bezpośrednio po posiłku. Dlatego to właśnie biegunka po jedzeniu powinna zwrócić naszą szczególną uwagę.

1. Czym jest czerwonka?

Czerwonka jest chorobą bakteryjną. Można się nią zakazić poprzez kontakt z chorym człowiekiem, a także zakażoną żywnością. Nosicielami najczęściej są osoby, które przeszły chorobę, ale jej nie leczyły. W ich kale znajdują się chorobotwórcze bakterie. Pałeczki czerwonki (Shigella) przenoszą się najczęściej przez brudne ręce, zainfekowane pożywienie, a także wody gruntowe. Można się nimi zarazić, spożywając: sałatki, surowe warzywa, mleko, drób, nabiał, a także pijąc wodę z ujęcia, które nie jest przebadane. Zakażenie może wywołać nawet niewielka liczba bakterii. Latem w gorącym klimacie, w miejscach gdzie panują nieodpowiednie warunki higieniczne, bardzo łatwo jest się nią zarazić.

2. Objawy czerwonki

Zobacz film: "Jak zadbać o prawidłowe relacje z dzieckiem?"

Kiedy pojawia się u nas biegunka po jedzeniu, można założyć, że jej powodem jest czerwonka. Dlatego, że podstawowym objawem choroby jest właśnie biegunka. Najczęściej nie jest ona zbyt intensywna i nie zawiera domieszek krwi. Niestety, w niektórych przypadkach objawy choroby są mocniejsze i widoczne są już w kilka godzin od momentu zakażenia. Pojawiają się wodniste stolce i towarzyszy im bolesne uczucie parcia. Stolce te nie są obfite. Po pierwszym okresie biegunki pojawia się najczęściej wysoka gorączka, a także osłabienie. W takim przypadku, najczęściej w ciągu 24 godzin, dochodzi do zapalenia jelita grubego. Wtedy wypróżnienia stają się bolesne, a kał zawiera małą ilość krwi oraz ropy. Do zdiagnozowania choroby wystarczy przeprowadzenie badania bakteriologicznego kału. Czasem mogą pojawić się zaburzenia krążenia, a także wstrząs w wyniku odwodnienia. Takie komplikacje pojawiają się najczęściej u dzieci oraz u osób w podeszłym wieku.

3. Jak leczyć czerwonkę?

Leczenie czerwonki nie jest trudne, cięższe jest zapobieżenie jej szybkiemu rozprzestrzenianiu. Jest ona bardzo niebezpieczna szczególnie tam, gdzie są duże skupiska ludzi. Czerwonkę leczy się przy użyciu antybiotyków. Pozwala to na uniknięcie epidemii. Kiedy czerwonce towarzyszyć będzie uporczywa i ciężka biegunka, która może doprowadzić do odwodnienia, niezbędne jest przeprowadzenie hospitalizacji i dożylne nawadnianie chorego. Hospitalizacja jest zbędna, kiedy przebieg czerwonki jest łagodny. Pacjent powinien pamiętać tylko o przyjmowaniu odpowiedniej ilości płynów. Dla osoby dorosłej może to być nawet od trzech do czterech litrów na dobę. Ważne jest, aby pacjenci przyjmowali także mieszanki elektrolitowe. W procesie leczenia czerwonki bardzo ważna jest odpowiednia dieta. Przez pierwsze dwa, trzy dni chory powinien stosować głodówkę. Po tym okresie może jeść lekkostrawne posiłki. Może spożywać kleiki, kaszki na wodzie, gotowane ziemniaki, gotowaną marchewkę, chude mięso. Surowe owoce oraz warzywa należy spożywać dopiero po całkowitym wyleczeniu.

4. Jak zapobiegać czerwonce?

Czerwonka znana jest jako choroba brudnych rąk. Dlatego szczególnie ważne w jej zapobieganiu jest przestrzeganie podstawowych zasad higieny osobistej. Ręce należy myć każdorazowo po skorzystaniu z toalety. Należy je też myć przed jedzeniem. Trzeba pamiętać o tym, aby warzywa i owoce były starannie myte przed jedzeniem. Spożywana woda powinna pochodzić ze znanych i zbadanych ujęć. Kiedy dojdzie do zakażenia czerwonką, chorego należy odizolować. Szczególnie należy uważać na kał chorego, który zawiera bakterie czerwonki.

Równie ważny jak higiena jest dokładny nadzór sanitarny nad kanalizacją, wodociągami oraz studniami. Szczególnie istotne jest przestrzeganie terminów badań pracowniczych oraz ich wykonywanie. Osoby chore na czerwonkę nie powinny pracować w miejscach, w których mają styczność z żywnością, gdyż może to prowadzić do powstania epidemii.