Biegunka wirusowa – jakie są jej przyczyny?

Kiedy dziecko, które jest karmione sztucznie, oddaje więcej niż trzy rozwodnione stolce na dobę, można mówić o biegunce. Podobnie jest, kiedy oddaje jeden stolec, w którym można znaleźć ślady krwi, ropy lub śluzu. Jeśli dziecko jest karmione pokarmem matki, to o biegunce możemy mówić, kiedy stolce pojawiają się częściej niż zwykle i mają luźniejszą konsystencję. Długotrwała biegunka, zwana też biegunką przewlekłą, trwa dłużej niż dziesięć dni.

1. Przyczyny powstawania biegunki

Za powstawanie biegunki odpowiada wiele czynników. Najczęściej mogą powodować ją wirusy, bakterie, pasożyty przewodu pokarmowego. Często też biegunki pojawiają się na skutek zatrucia pokarmowego.

Najczęściej biegunkę u dzieci wywołują rotawirusy. Odpowiadają one za niemal czterdzieści procent wszystkich nieżytów żołądkowych u dzieci. Natomiast hospitalizacje, których powodem są, stanowią pięć procent wszystkich dziecięcych pobytów w szpitalach.

2. Kto może zachorować?

Na biegunkę może zachorować każdy. Najczęściej jednak z biegunką wirusową zmagają się dzieci mające więcej niż sześć miesięcy, a mniej niż dwa lata. W tym okresie nie jest jeszcze w całości wykształcona własna odporność dzieci. To właśnie w przypadku pacjentów w tym przedziale wiekowym biegunka wirusowa ma najcięższy przebieg. Bardzo często jest to długotrwała biegunka. Szacuje się, że wszystkie dzieci, które osiągnęły piąty rok życia, ulegają zakażeniu wirusowemu. Ryzyko odwodnienia spowodowanego biegunką największe jest u dzieci, które nie ukończyły pierwszego roku życia. Wirus może zaatakować także dorosłych, szczególnie zimą i jesienią.

Zobacz film: "Pomysły na wspólne, rodzinne spędzanie czasu"

3. Sposoby zakażenia

Infekcje wirusowe bardzo łatwo się przenoszą. Wirusy dostają się do przewodu pokarmowego w wyniku zaniedbań higienicznych. Nieprzestrzeganie podstawowych zasad higieny jest najczęstszą przyczyną powstawania biegunek wirusowych. Także kontakty z osobami, które cierpią na biegunkę wirusową, sprzyjają zakażeniom. Do zakażenia może dochodzić także w żłobkach lub przedszkolach, a także w wyniku spożycia zakażonej wody. Objawy infekcji widoczne są już w dwanaście godzin po zakażeniu. Wirus trafia do komórek jelita cienkiego, gdzie się namnaża. Uszkadza tym samym śluzówkę, czym zaburza prawidłową pracę enzymów. Pojawia się biegunka i wirus wydostaje się z kałem na zewnątrz. W przypadku nieprzestrzegania zaleceń higienicznych, może się on łatwo rozprzestrzeniać.

4. Objawy infekcji wirusowej

Objawy infekcji wirusowej mogą być bardzo różne. Począwszy od tego, że wirus może nie dawać żadnych symptomów, a skończywszy na śmierci chorego. Najczęściej u pacjentów cierpiących na infekcję wirusową pojawiają się:

• wymioty;

• biegunki bez krwi;

•ból brzucha;

• gorączka;

• zaburzenie pracy dróg oddechowych.

U każdego chorego objawy mogą mieć różne nasilenie. Intensywna biegunka wirusowa może prowadzić do odwodnienia. Często chore dziecko nie chce ani jeść, ani pić. Jest to bardzo groźne w przypadku długotrwałej biegunki, gdyż w prosty sposób może prowadzić do odwodnienia i utraty elektrolitów z organizmu. Biegunka wirusowa nie może być w prosty sposób zdiagnozowana. Towarzyszące jej objawy mogą pojawić się także w innych rodzajach biegunek. Dlatego niezbędne są dodatkowe oznaczenia. W oparciu o odpowiednie testy można zidentyfikować niektóre wirusy, które powodują powstawanie biegunki wirusowej. Warto wiedzieć, że stężenie wydalanego wirusa może być tak niewielkie, że niemożliwe będzie jego wykrycie. Wirus jest wydalany na kilka dni przed pojawieniem się objawów, więc zaraża, zanim zdajemy sobie sprawę z jego obecności. Także po ustąpieniu objawów, w kale nadal, przez kilka dni, można zaobserwować obecność wirusa.

5. Jak leczyć biegunkę wirusową?

Najważniejsze w procesie leczenia dziecka cierpiącego na biegunkę wirusową jest jego systematyczne nawadnianie. Może być to nawadnianie doustne lub, jeśli zajdzie taka konieczność, nawadnianie dożylne w szpitalu. Kiedy poziom wody i elektrolitów w organizmie będzie optymalny, dziecko może wrócić do swojej normalnej diety. Warto pamiętać, że karmienie piersią działa korzystnie na biegunkę, podobnie jak preparaty, które zawierają bakterie probiotyczne. W biegunce wirusowej nie stosujemy antybiotyków, gdyż nie są skuteczne. Nie należy też stosować lekarstw, które mogą zatrzymywać biegunkę, gdyż należy pozbyć się wirusa z organizmu.

6. Jak zapobiegać biegunce wirusowej?

Biegunce wirusowej i ogólnie zakażeniom wirusowym możemy zapobiegać przy pomocy bardzo prostych metod:

• myjemy ręce przed opuszczeniem toalety;

• myjemy ręce przed jedzeniem;

• zachowujemy szczególną higienę podczas zmiany pieluszek dziecka;

• izolujemy osoby, które mają objawy infekcji;

• pijemy przebadaną wodę ze znanych źródeł;

• stosujemy szczepienia ochronne; szczególnie zalecane są szczepienia przeciw rotawirusom.

Szczepionki podaje się doustnie niemowlętom od szóstego tygodnia życia. Mają one bardzo wysoką skuteczność, która sięga nawet 98 proc.