Dziewczynki z ADHD cierpią inaczej niż chłopcy
Mówi się, że chłopcy dużo częściej chorują na ADHD niż dziewczynki, jednak obraz tej choroby u dziewczynek jest zupełnie inny, a co za tym idzie, może być ona u nich mylnie lub wcale nierozpoznawana. Nadpobudliwość, impulsywność są najbardziej charakterystycznymi i najłatwiej zauważalnymi objawami. Często takie zachowanie dziecka, np. w szkole, nasuwa podejrzenie ADHD, szczególnie gdy dotyczy chłopców. Jednak cały zespół to nie tylko nadpobudliwość, to także zaburzenia uwagi i koncentracji, które wychodzą czasem na pierwszy plan w przypadku ADHD u dziewczynek. Mówi się, że dziewczęta mogą mieć problemy nawet wtedy, gdy ich wyraźnie nie przysparzają.
1. ADHD z przewagą nadruchliwości i impulsywności
Pierwszy typ ADHD, z przewagą nadpobudliwości, przeważa zazwyczaj u chłopców. Są nadruchliwi, impulsywni, nie mogą usiedzieć w ławce na lekcjach, „wszędzie jest ich pełno”. To nie tylko problem w szkole, lecz także wszędzie, gdzie wymagana jest dłuższa chwila wytrzymania w jednym miejscu, np. w podróży samochodem. Są niecierpliwi, przerywają, gdy inne osoby mówią, na pytania nauczyciela mogą „rzucać” odpowiedzi bez zgłaszania się, podnoszenia ręki i czekania na swoją kolej. Nie zastanawiają się także nad tym, jak ich zachowanie wpływa na innych, czy może komuś sprawić przykrość. Mogą wydawać się bardziej agresywni niż ich rówieśnicy.
2. ADHD z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi
Jednak ADHD to także zaburzenia uwagi i koncentracji. To właśnie te składowe przeważnie wychodzą na pierwszy plan u chorych dziewczynek. Charakteryzują się one trudnościami w utrzymaniu uwagi na jednym zadaniu, czynności, łatwością rozpraszania przez zewnętrzne czynniki, rozpoczynaniem wykonywania kolejnych zadań bez wcześniejszego ukończenia poprzednich, trudnościami w słuchaniu innych osób, słuchaniu i wykonywaniu poleceń, trudnościami w planowaniu zadań ukierunkowanych na osiągnięcie jakiegoś celu. Dziewczynki z ADHD szybko się nudzą wieloma czynnościami, rozmowami. Gubią swoje zabawki, rzeczy. Zapominają, gdzie zostawiły jakieś przedmioty, że mają odrobić pracę domową, a gdy ją zrobią, zapominają zabrać ją do szkoły.
W takim typie ADHD nadpobudliwość i impulsywność schodzi na plan dalszy lub w ogóle trudno ją dostrzec w obrazie choroby. Stąd też wynika czasem trudność rozpoznania ADHD, gdy większość problemów nie będzie skupiać się wokół zachowania dziecka w szkole, ale najczęściej wokół jego problemów z nauką. A wydawać się nawet może, że nikt nie ma większych zastrzeżeń co do jego zachowania.
3. Typ mieszany ADHD
Występuje także typ mieszany ADHD, w którym wszystkie te objawy są wyraźnie zaznaczone. Czasem też trudno jednoznacznie danego chorego przypisać do jednego typu, ponieważ u każdego może to wyglądać zupełnie inaczej. Dziewczynka z ADHD może być nadpobudliwa, a chłopiec z przewagą objawów zaburzeń uwagi. Wszystko jest problemem indywidualnym.
Jednak to ważne, by pomóc swoim dzieciom rozpoznawać ADHD, ponieważ jest to zaburzenie, które poddaje się leczeniu. Wtedy może się okazać, że np. trudności z nauką, które były dla dziecka bardzo dużym problemem, wynikają z chorowania na ADHD. Można rozwiązać te problemy i pomóc je złagodzić odpowiednią terapią i leczeniem.