Rozwój nerwicy na skutek traumatycznych przeżyć z dzieciństwa

Czasy dzieciństwa w oczywisty sposób wpływają na kształtowanie się naszej osobowości. Wiele traumatycznych przeżyć jest źródłem blokad i zaburzeń. Braki rozwojowe i trudności w wieku dzieciństwa i dojrzewania mogą być przyczyną nerwicy.

1. Przeżycia z dzieciństwa a postawy i wzorce zachowań człowieka

Przyczyną powstania nerwicy są czynniki osobowościowe oraz społeczne. Dotyczy to przeróżnych przeżyć, w tym tak zwanych doświadczeń życiowych. Dziecko poznaje świat poprzez obserwację świata dorosłych, a także najbliższego otoczenia. Już od momentu narodzin rozpoczyna funkcjonowanie w nauce stopniowej samodzielności. Postawy rodziców mają więc duży wpływ na kręgosłup moralny i postępowanie dziecka. Szkodzący może być jednocześnie deficyt, jak i nadmiar opieki rodzicielskiej..

Zobacz film: "Pomysły na wspólne, rodzinne spędzanie czasu"

2. Bodźce rozwojowe nerwic

Oto najczęstsze czynniki predysponujące do rozwoju nerwicy:

• brak opieki ze strony rodziców lub niewłaściwe postawy wychowawcze. Głównym czynnikiem jest wzrastanie w rodzinie patologicznej i związane z tym traumy;
• rodzice bardzo często wpajają dziecku zachowania lękowe (często jest to proces nieuzasadniony). Przykładem może być fobia społeczna. Dzieje się tak, gdyż dziecko ufa dorosłym bezspornie. Niekiedy może pojawić się molestowanie na tle seksualnym. To właśnie tego typu sytuacje z dzieciństwa kumulują emocje wywołujące zaburzenia lękowe.

3. Jak patologia rodzinna wpływa na dziecko?

Każdy, kto wychowywał się w patologicznej rodzinie, narażony jest na zaburzenia lękowe. Związane jest to z takimi antywartościami jak niskie poczucie własnej wartości czy zaniżona samoocena. Kryzys w rodzinie oznacza również obserwacje agresywnych zachowań rodziców. Dziecko także staje się ofiarą przemocy. Innym powodem do zaistnienia traumy jest rozwód rodziców, konflikty, niewydolność wychowawcza dorosłych, niewłaściwe schematy itp.