Co świadczy o nietrzymaniu moczu u dorosłych?

Z problemem nietrzymania moczu zmaga się nawet do dwunastu procent całego społeczeństwa. Problem występuje rzadziej u mężczyzn niż u kobiet, jednak jest tak samo uciążliwy. Warto wiedzieć, że inna nazwa nietrzymania moczu to inkontynencja. Można wyróżnić kilka rodzajów dolegliwości. Najczęściej jednak spotykane jest lekkie wysiłkowe nietrzymanie moczu.

1. Kto najczęściej choruje na nietrzymanie moczu?

Na nietrzymanie moczu znacznie częściej chorują kobiety niż mężczyźni. Jest to schorzenie, które najczęściej dotyka osoby starsze. Pomimo że jest to statystycznie najczęściej występujące schorzenie i występuje częściej niż depresja, nadciśnienie lub cukrzyca, wielu chorych nie podejmuje leczenia. Aż pięć lat potrzebuje czterdzieści procent kobiet na to, by udać się z tym problemem do lekarza. Nieleczone nietrzymanie moczu może się nasilać, a przez to utrudnić normalne funkcjonowanie.

2. Diagnostyka nietrzymania moczu

Zobacz film: "Pomysły na wspólne, rodzinne spędzanie czasu"

Nietrzymanie moczu u mężczyzn lub kobiet powinno być sygnałem do tego, aby udać się do lekarza. Powinien on przeprowadzić odpowiedni wywiad, aby móc określić powody pojawienia się nietrzymania moczu. Podczas wizyty u lekarza można spodziewać się, że padną bardzo szczegółowe pytania. Lekarz może zapytać m.in.:

• o to, kiedy pojawiły się problemy z nietrzymaniem moczu;

• o częstotliwość oddawania moczu;

• o ilość przyjmowanych dziennie płynów i ich rodzaj;

• o to, czy i w jakich ilościach spożywana jest kawa i alkohol;

• o to, jak często następuje wyciek moczu i jakie są to ilości;

• o to, czy mocz oddawany jest w nocy w sposób świadomy;

• o to, czy po oddaniu moczu odczuwana jest pustka w pęcherzu;

• o to, czy podczas oddawania moczu pojawia się ból lub pieczenie;

• o to, czy występują problemy z rozpoczęciem oddawania moczu;

• o siłę strumienia moczu;

• o zmiany zabarwienia oraz zapachu moczu;

• o przebyte operacje;

• przyjmowane lekarstwa;

• kobiety będą pytane o porody, o ich terminy i liczbę.

Szukając powodów występowania nietrzymania moczu, lekarz może przeprowadzić test, który ma tylko trzy pytania, ale pozwala na to, aby odróżnić, czy jest to wysiłkowe nietrzymanie moczu, czy może jego powodem jest nietrzymanie moczu z parcia. Są to następujące pytania:

• Czy w ostatnich trzech miesiącach pojawił się mimowolny wyciek moczu? Należy wspomnieć nawet o moczu w niewielkiej ilości.

• W jakiej sytuacji doszło do niekontrolowanego oddania moczu? Co mogło być tego przyczyną?

• W jakich sytuacjach dochodzi najczęściej do mimowolnego wycieku moczu?

Udając się do lekarza, warto przygotować sobie odpowiedzi na te pytania. Podczas wizyty lekarz dodatkowo może zalecić, aby prowadzić dzienniczek, w którym będą zapisywane wszystkie wypadki nietrzymania moczu. Taki dzienniczek prowadzi się przez kilka dni i zapisuje się w nim ilości spożywanych płynów, częstotliwość i ilość oddawanego moczu, dokładne godziny, w których wystąpiło nietrzymanie moczu, wraz z aktywnością prowadzoną w tym czasie. W diagnostyce nietrzymania moczu niezwykle pomocne jest także badanie moczu, które pozwala wykryć infekcję dróg moczowych albo nieprawidłowy skład moczu. Czasem może być konieczne wykonanie badań krwi lub USG.

3. Testy diagnostyczne używane do rozpoznawania powodów nietrzymania moczu

W celu ustalenia dokładnych przyczyn nietrzymania moczu lekarz może zlecić przeprowadzenie:

• Badania objętości moczu, który zalega w pęcherzu po oddaniu moczu. Mocz oddawany jest do pojemnika. Następnie lekarz przy pomocy cewnika sprawdza, ile moczu pozostało w pęcherzu moczowym. Zamiast cewnika może być do tego użyte badanie ultrasonograficzne. Jeśli w pęcherzu zalega dużo moczu, może to świadczyć o tym, że drogi moczowe są niedrożne. Może też być to spowodowane słabymi mięśniami lub złym unerwieniem pęcherza.

• Badania USG miednicy. Ma ono na celu ocenę zarówno narządów płciowych, jak i dróg moczowych.

• Badania, jak zachowuje się pęcherz podczas ucisku, który zostaje spowodowany przez kaszel lub zginanie tułowia.

• Badania urodynamicznego. Polega na pomiarze zmian ciśnienia, jakie się pojawiają w pęcherzu, kiedy jest pusty oraz podczas jego napełniania. Do pęcherza podłączony jest cewnik, którym doprowadzona zostaje woda. Pęcherz jest napełniany i mierzone są zmiany ciśnienia w nim. Przy pomocy tego badania można sprawdzić, czy zwieracz pęcherza działa prawidłowo.

• Cystografii. W tym badaniu także wykorzystywana jest obecność cewnika w pęcherzu moczowym. Za jego pomocą wprowadzany jest do pęcherza kontrast z barwnikiem. Podczas oddawania moczu robione są zdjęcia rentgenowskie zarówno pęcherza, jak i cewki.

• Cystoskopii. W tym badaniu w pęcherzu moczowym umieszczony zostaje cystoskop. Dzięki temu można od wewnątrz sprawdzić drogi moczowe. Aby można było podjąć skuteczne leczenie nietrzymania moczu, niezbędne jest ustalenie przyczyny, dlaczego problem się pojawia. W niektórych przypadkach pozwalają na to podstawowe badania moczu. Bywa jednak tak, że potrzebna jest dokładniejsza diagnostyka przeprowadzona przez lekarza urologa.