Wysiękowe zapalenie ucha środkowego
Istotą wysiękowego zapalenia ucha środkowego jest gromadzenie się płynu w wąskiej przestrzeni między błoną bębenkową a uchem środkowym. Przestrzeń ta, gdy dziecko jest zdrowe wypełniona jest powietrzem. Wysięk zmienia przewodzenie dźwięków i tym samym osłabia słuch. Wysiękowe zapalenie ucha najczęściej jest konsekwencją przebycia ostrego zapalenia ucha środkowego, przerostu migdałka gardłowego i alergii.
1. Leczenie i powikłania zapalenia ucha środkowego
Wskutek zapalenia, alergii lub infekcji kataralnej dochodzi do obrzęku błony śluzowej jamy nosowo – gardłowej. Efektem tej sytuacji jest absorbcja powietrza z ucha środkowego przez śluz obecny w świetle trąbki słuchowej i wytworzenie próżni zasysającej płyn z błony śluzowej do jamy bębenkowej. Płyn ten gęstnieje do konsystencji żelu i następuje pogorszenie słuchu.
Zapalenie cofa się zwykle samoistnie w ciągu 3 miesięcy. Dziecko u którego wysiękowe zapalenie ucha utrzymuje się dłużej powinno mieć wykonane badanie słuchu. Wskazania do antybiotykoterapii są ustalane indywidualnie przez lekarza pediatrę. Większość dzieci wymaga jedynie leczenia objawowego. Jeśli płyn wysiękowy nie wchłonie się, trzeba go usunąć metodami zabiegowymi. Zabieg polega na nacięciu błony bębenkowej i wprowadzeniu do jamy ucha środkowego drenu wentylacyjnego. Do zabiegu takiego kwalifikują się dzieci z nawracającymi epizodami zapalenia ucha środkowego.
Niedosłuch spowodowany wysiękowym zapaleniem ucha należy do częstych problemów u dzieci. Im młodsze dziecko, tym trudniej postawić diagnozę, ponieważ objawy choroby mogą być bardzo dyskretne, nieraz ograniczone do ciemnego lub żółtego odcienia błony bębenkowej.
Niezauważony niedosłuch u dziecka bywa często powodem opóźnienia rozwoju mowy i może przyczyniać się do jego późniejszych problemów szkolnych. Pamiętajmy, by kontrolować u dzieci reakcję na dźwięki. Warto wykonać tak zwany test słuchowy, szczególnie kiedy dziecko jeszcze nie mówi i nie możemy się z nim porozumieć za pomocą mowy.
Małe dziecko sadzamy na kolanach, jedna z osób będąca w domu siada na wprost i przyciąga uwagę dziecka zabawką. Następnie zabawka znika, a druga osoba, stojąca za placami dziecka wydobywa głośny dźwięk z grzechotki, piszczałki czy własnego głosu. Należy pamiętać, by źródło dźwięku musi znajdować się poza polem widzenia dziecka, które powinno odwrócić się w jego stronę. Test powtarza się kilkakrotnie dla obu uszu i przy użyciu różnych dźwięków i innej częstotliwości.
Jeśli dziecko nie reaguje zgodnie z oczekiwaniami test należy powtórzyć za kilka dni. Jeśli wciąż mamy obawy, że nasze dziecko nie słyszy dobrze, należy udać się do audiologa na konsultację.