Kręcz szyi
Kręcz szyi (torticollis, caput obstipum) powstaje w efekcie pierwotnych lub wtórnych zmian mięśni szyi lub kręgosłupa szyjnego. Objawami kręczu szyi jest charakterystyczne odchylenie szyi od osi ciała i pochylenie w jedną stronę lub skręcenie twarzy w stronę przeciwną. Występowanie i następstwa choroby są podobne jak w przypadku nadciągnięcia jakiegoś mięśnia, jednakże wystąpienie kręczu szyi może być objawem poważniejszego schorzenia.
1. Przyczyny kręczu szyi u dorosłych i dzieci
Kręcz szyi u dorosłych może być spowodowany następującymi czynnikami:
nagłymi ruchami czynnymi i biernymi szyi,
złym ułożeniem głowy podczas snu,
uszkodzeniem kręgów szyjnych,
anomaliami rozwojowymi górnej części kręgosłupa szyjnego (szczególnie atlasu i kręgu obrotowego),
anomaliami w połączeniu atlasu z podstawą czaszki,
zmianami zwyrodnieniowymi szyjnej części kręgosłupa (powodują one powstawanie wyrośli kostnych, które zwężają otwory międzykręgowe i podrażniają korzenienie nerwowe).
Wrodzony kręcz szyijest spowodowany nieprawidłowym rozwojem naczyń krwionośnych w obrębie mięśnia, które doprowadzają do jego zwłóknienia. Może wynikać także z małowodzia i dysproporcji matczyno-płodowej.
2. Objawy i leczenie kręczu szyi
Kręcz szyi u niemowlaka charakteryzuje się tym, że noworodek stale utrzymuje przechylenie głowy w stronę skróconego mięśnia – niezależnie od pozycji, jaką zajmuje. Jednocześnie twarz niemowlęcia jest zwrócona w zdrową stronę i uniesiona ku górze. Na szyi niemowlaka z kręczem szyi da się zaobserwować napięcie obu mięśni mostkowo - obojczykowo - sutkowych, które po stronie chorej wynika ze zwłóknienia mięśnia, a po stronie zdrowej z próby poprawnego ułożenia głowy.
Leczenie tego schorzenia może odbywać się na kilka sposób. Po pierwsze, kręcz szyjny leczy się poprzez ćwiczenia rozciągające – bierne i czynne. Po drugie, lekarze zalecają noszenie kołnierza ortopedycznego. W przypadku kręczu szyi stosuje się także leczenie operacyjne lub miejscowe iniekcje botuliny (rzadko).
Choć kręcz szyi nie wywołuje bólu i tylko w szczególnych przypadkach jest sygnałem poważniejszej choroby (np. skoliozy bocznej kręgosłupa), może mieć poważne konsekwencje psychologiczne, dlatego wymaga bezwzględnego leczenia.