Szczepienie na różyczkę
Szczepienie na różyczkę to szczepienie obowiązkowe w Polsce. Kobiety, które nie były z jakiegoś powodu na nią szczepione, powinny zbadać swoją podatność na tego wirusa. To samo dotyczy kobiet, które nigdy nie przechodziły różyczki. Jest to szczególnie ważne dla kobiet, które planują zajście w ciążę. Po zaszczepieniu na różyczkę uzyskuje się trwałą odporność, taką, jak po przechorowaniu tej choroby. Istniejące w organizmie przeciwciała obronią się wtedy przed infekcją. Planowanie ciąży wymaga sprawdzenia swojej odporności na różyczkę. Po ewentualnej szczepionce, przez następne trzy miesiące, trzeba uważać, by nie zajść w ciążę, by nie zagrozić dziecku.
1. Kiedy zaszczepić się przeciw różyczce?
Planowanie ciąży powinno zacząć się od oceny podatności na wirusa różyczki. Jeśli zostanie stwierdzona podatność na zachorowanie, kobieta powinna poddać się szczepieniu przeciw różyczce. Szczepienie przeciw różyczce nie może być przeprowadzane u kobiet w ciąży. Po zaszczepieniu kobieta nie powinna zachodzić w ciążę przez następne trzy miesiące. Obecnie szczepienie na różyczkę jest obowiązkowe dla dzieci w wieku 13-14 miesięcy oraz jako dawka przypominająca w wieku 10-11 lat. Daje ono odporność na tę chorobę na całe życie. Odporność na różyczkę nabywa się także przechorowując ją.
2. Dlaczego szczepienie na różyczkę jest ważne?
Różyczka jest szczególnie groźna dla kobiet w ciąży. Ryzyko przekazania wirusa dziecku jest największe w pierwszym trymestrze trwania ciąży. W dwóch pozostałych trymestrach ryzyko to znacznie się zmniejsza, choć nadal istnieje.
Zachorowanie na różyczkę kobiety ciężarnej mogą wywołać:
- przedwczesne przerwanie ciąży;
- poród przedwczesny;
- wady wrodzone u dziecka;
- uszkodzenie oczu dziecka;
- wrodzone wady serca u dziecka;
- upośledzenie słuchu u dziecka.
Kobiety, które nie były szczepione na różyczkę przed ciążą lub nie przechodziły w przeszłości tej choroby, muszą zachowywać szczególną ostrożność przez cały okres ciąży. Ważna jest także ostrożność już po urodzeniu dziecka. Wirus różyczki może mieć zły wpływ na zdrowie noworodka.
W przypadku, jeśli u kobiety w ciąży, która nie przechodziła różyczki ani nie była na nią zaszczepiona, pojawiają się objawy tej choroby, należy jak najszybciej iść do lekarza. Objawy pojawiają się po 14-21 dniach od kontaktu z osobą chorą lub nosicielem. Najczęściej pojawiają się wysoka gorączka, wysypka, powiększenie węzłów chłonnych i bóle stawów. U kobiety w ciąży objawy mogą nie być wcale odczuwalne, a różyczka może mieć przebieg bezobjawowy. Dlatego każda kobieta w ciąży, która podejrzewa kontakt z nosicielem wirusa różyczki, powinna zgłosić się do lekarza, jeśli nie jest uodporniona tę chorobę.
Przy podejrzeniu kontaktu z wirusem nowonarodzone dziecko powinno być dokładnie i regularnie badane w kierunku wad rozwojowych i wrodzonych – będą to badania kardiologiczne, okulistyczne i wirusologiczne. Powikłania różyczki u dziecka mogą pojawić się nawet po kilku latach od urodzenia dziecka. Badań można zaprzestać koło siódmego roku życia.