Test na obecność wirusa różyczki
Test na obecność wirusa różyczki to jedno z badań, które każda kobieta powinna wykonać przed planowanym zajściem w ciążę. Różyczka to niegroźna choroba wieku dziecięcego. Mogą na nią jednak zachorować również osoby dorosłe, a wtedy konsekwencje choroby są znacznie poważniejsze, szczególnie w przypadku ciężarnych. Badania przed ciążą to podstawa świadomego macierzyństwa. Dzięki nim można mieć pewność, że teraz właśnie jest najlepszy moment na zajście w ciążę i mamy największe szanse na urodzenie zdrowego dziecka.
1. Wskazania do badania na obecność wirusa różyczki
Badanie na obecność wirusa różyczki wykonuje się w celu potwierdzenia odporności na tego wirusa u kobiety, która planuje zajść w ciążę.
Ponadto badanie przeciwciał przeciwko wirusowi różyczki pozwala wykryć wcześniejszą lub trwającą infekcję. Dzięki temu wiadomo, czy dana osoba przeszła różyczkę lub otrzymała szczepionkę przeciwko różyczce. Jeśli tak, zarówno kobieta, jak i jej dziecko będą chronieni przed tym wirusem. Jeśli zaś nie, konieczne będzie poddanie się szczepieniu. Z kolei jeśli kobieta w danym momencie przechodzi różyczkę, należy wstrzymać się z zajściem w ciążę.
Niekiedy badanie w kierunku różyczki wykonuje się u noworodka, u którego podejrzewa się zakażenie tym wirusem w trakcie ciąży. Wskazaniem do badania u dziecka są również wady wrodzone, których przyczyną może być wirus różyczki.
2. Na czym polega test na obecność wirusa różyczki?
Badanie na obecność wirusa różyczki to badanie krwi, podczas którego wykrywa się obecność przeciwciał IgM i IgG dla różyczki. Badanie nie wymaga żadnego przygotowania. W gabinecie zabiegowym pobierana zostaje próbka krwi żylnej, zazwyczaj z żyły łokciowej. Następnie próbka trafia do laboratorium, gdzie jest analizowana. Wyniki badania to potwierdzenie lub wykluczenie obecności danego przeciwciała we krwi. Brak przeciwciał IgG dla różyczki oznacza, że kobieta nie przeszła choroby, ani nie była przeciwko niej szczepiona.
Obecność przeciwciał IgG przy jednoczesnym braku przeciwciał IgM wskazuje na wcześniejszy kontakt z wirusem różyczki (kobieta była zaszczepiona lub chorowała na różyczkę), co oznacza, że jest na niego odporna. Z kolei obecność przeciwciał IgM (bez względu na ewentualną obecność przeciwciał IgG) oznacza zakażenie wirusem różyczki, do którego doszło niedawno.
Ze względu na to, że przeciwciała IgM i IgG pojawiają się dopiero po pewnym czasie od momentu zakażenia, lekarz może zlecić powtórzenie badania po dwóch lub trzech tygodniach. Dzięki temu można ustalić, czy przeciwciała są obecne lub czy ich poziom rośnie bądź spada.
Niekiedy wynik badania błędnie potwierdza obecność przeciwciał IgM. Wynika to z faktu, iż składniki testu wchodzą w reakcje z innymi białkami w organizmie człowieka. Dlatego też, aby potwierdzić wynik, lekarz może zlecić kolejne badanie przeciwciał IgG, dzięki któremu można będzie ustalić punkt odniesienia dla wyniku, który uzyska się po dwóch lub trzech tygodniach.
3. Różyczka w ciąży
Zachorowanie na różyczkę w ciąży może spowodować poważne powikłania u płodu. Konsekwencje zakażenia są szczególnie poważne, jeśli dochodzi do niego w pierwszym trymestrze ciąży, a szczególnie w ciągu jej pierwszych ośmiu tygodni. Wirus różyczki może w tym czasie doprowadzić do powstania wad rozwojowych u dziecka. Wady te mogą dotyczyć zmysłu wzroku (jaskra, zaćma), słuchu (głuchota) oraz mózgu (wodogłowie, upośledzenie umysłowe). Na najwcześniejszym etapie ciąży zakażenie różyczką daje od 10 do 50% prawdopodobieństwa wad rozwojowych. Po dwunastym tygodniu ciąży ryzyko zmniejsza się o połowę. Aby mieć pewność, że schorzenia te nie grożą naszemu dziecku, przed zajściem w ciążę koniecznie należy wykonać badanie na obecność przeciwciał przeciwko różyczce.