Trądzik niemowlęcy

Nie tylko nastolatki cierpią z powodu trądziku młodzieńczego. Nieładne i bolesne zmiany skórne zdarzają się także niemowlętom.

U dzieci wyróżniamy trądzik noworodkowy, niemowlęcy i związany z wiekiem dojrzewania.

Trądzik u noworodka pojawia się w pierwszych dniach życia. Wywołany jest przez żeńskie hormony, które przez łożysko przedostają się do organizmu dziecka. Podwyższony poziom androgenów u matki karmiącej może być przyczyną dostania się do organizmu dziecka razem z mlekiem. Na twarzy malucha obserwujemy wykwity pod postacią białawych krostek.

Stan taki utrzymuje się do momentu spadku stężenia hormonów u dziecka i ma zazwyczaj łagodny przebieg. Pielęgnacja skóry ogranicza się do mycia twarzy wodą i wysuszenia zmian. Leczenie należy wprowadzić dopiero gdy nastąpi zaognienie i zakażenie bakteryjne.

Zobacz film: "Biały szum trzykrotnie skraca czas potrzebny niemowlęciu do zaśnięcia"

Trądzik u niemowląt obserwujemy w pierwszych tygodniach życia i utrzymuje się on do kilku miesięcy. Pojawia się na twarzy, głównie na policzkach, czole i nosie w postaci zaskórników, grudek lub krostek.

Przyczyną trądziku jest wpływ hormonów mamy na dziecko bądź reakcja skóry na zastosowane kosmetyki pielęgnacyjne. Również przegrzanie dziecka prowadzi do pobudzenia wydzielania gruczołów łojowych. Najczęściej zmiany nie wymagają leczenia i znikają same. Jednakże w przypadku ropnych torbieli należy udać się do pediatry. Zakażone, trudno gojące się rany mogą pozostawić na skórze blizny.

Trądzik u młodzieży pojawia się między 14. a 20. rokiem życia, choć ostatnio ta dolna granica wieku obniża się i zmiany skórne charakterystyczne dla trądziku pojawiają się już u 11-, 12-latków.

Uważa się, że trądzik młodzieńczy spowodowany jest głównie przez zmiany hormonalne okresu dojrzewania. Są to zaburzenia rogowacenia skóry w obszarze gruczołów łojowych, co skutkuje nadmierną produkcją łoju. Zbyt duża ilość łoju zamyka ujścia gruczołów i działa drażniąco na skórę. Powstają zaskórniki, wypryski oraz zmiany zapalne zlokalizowane na twarzy, plecach, dekolcie.

W łagodnym trądziku wystarczy odpowiednia pielęgnacja skóry, okłady na twarz poprawiające ukrwienie, stosowanie preparatów przeciwtrądzikowych oraz dieta. W ciężkich przypadkach należy udać się do dermatologa, który poprowadzi farmakologiczne leczenie zmian. Często konieczne jest długotrwałe stosowanie antybiotyków.

Leczenie:

1. Nadtlenek benzoilu (zawarty w wymienionych poniżej preparatach) działa normalizująco na rogowacenie skóry, keratolizująco i antybakteryjnie. W pierwszych dniach leczenia może pojawić się napięcie i zaczerwienienie skóry. Stosuje się przez okres 4-8 tygodni.
2. Preparaty pielęgnacyjne, oczyszczające, usuwające nadmiar łoju i utrzymujące kwaśny odczyn skóry.
3. Mechaniczne oczyszczanie skóry przez peeling ułatwia złuszczenie warstwy wierzchniej skóry i otwiera zaskórniki. Stosuje się 1-2 razy w tygodniu w celu poprawy wyglądu skóry. Przeciwwskazaniem są ropiejące krosty i stany zapalne.
4. Środki keratolityczne z kwasem salicylowym, rezorcyną i siarką poprawiające strukturę skóry oraz przepływ wydzielin gruczołów łojowych.
5. Sztyfty i kremy korygujące stosowane w celu zamaskowania wyprysków.
6. Tabletki i herbatki ziołowe.