Wady słuchu u dzieci
Każdy z nas chciałby mieć zdrowe i radosne dziecko. Czasem zdarza się tak, że lekarze u naszych pociech diagnozują zaburzenia słuchu lub wzroku. Jak je wychwycić odpowiednio wcześniej? Jak diagnozować? Na co zwracać uwagę? Badania wykazują, że coraz więcej dzieci cierpi na niedosłuch. Należy pamiętać, że odpowiednio wczesne wykrycie tych nieprawidłowości daje dużą szansę naszemu dziecku na normalne życie w przyszłości. Pamiętajmy, że ubytek słuchu to w późniejszym okresie życia większe problemy z nauką i rozwojem mowy.
[toc hidden:1]
1. Co powinno zaniepokoić w zachowaniu dziecka?
Dzięki badaniom przesiewowym, mamy obecnie możliwość odpowiednio wczesnego wychwycenia problemów z tym zmysłem. Gdy jednak to pierwsze badanie przesiewowe nie jest w stanie ocenić słuchu dziecka, Ty, jako rodzic możesz je bacznie obserwować i komunikować swojego lekarza pediatrę o ewentualnych wątpliwościach.
Daj sygnał lekarzowi, gdy Twoje dziecko:
- Nie reaguje odruchem moro czy wzdrygnięciem na nagły, silny hałas.
- W wieku 3-4 miesięcy nie odwraca głowy w kierunku źródła dźwięku lub wydaje się nie rozpoznawać głosu matki.
- Grucha i gaworzy przez kilka pierwszych miesięcy życia, a potem przestaje wydawać dźwięki mowy.
- Ma tendencję do wydawania dźwięków wibrujących lub podobnych do płukania gardła.
- W wieku około 12 miesięcy nie naśladuje dźwięków, nie mówi kilku prostych słów, np. mama, tata.
- Opóźnia się w nauce mowy lub mówi w sposób trudny do zrozumienia.
- Wykazuje opóźnienia w innych dziedzinach rozwoju, np. siedzeniu, chodzeniu.
- Wydaje się słyszeć tylko wybrane rodzaje dźwięków, nie słysząc innych.
- Ma trudności w ustaleniu źródła dźwięku.
- Mówi nietypowym głosem.
- Nie zauważa, że ktoś wszedł do pokoju, jeśli nie widzi drzwi.
- Nie odpowiada na pytania.
- Nie wykonuje poleceń.
- Ma problemy z koncentracją i nauką.
- Wpatruje się w usta mówiących.
Nastawia radio i telewizję bardzo głośno.
2. Czynniki ryzyka możliwych zaburzeń słuchu
Utrata słuchu w dzieciństwie u członka rodziny.
- Przebycie przez matkę różyczki lub cytomegalii w trakcie ciąży.
- Wcześniactwo lub problemy w okresie okołoporodowym.
- Przebyte zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych.
Częste zakażenia uszu, wady wrodzone, zespoły genetyczne.
3. Badania słuchu u dzieci
Przesiewowe u noworodków – wykonywane w pierwszych trzech dobach życia – tak zwana metoda emisji otoakustycznych.
- Badanie słuch niemowląt w wieku 3-6 miesięcy – test metodą emisji otoakustycznej, czyli test odpowiedzi słuchowej pnia mózgu (wymagane uśpienie lub środki uspokajające na czas badania).
- Badanie słuchu u dzieci od 6 miesięcy do 2,5 roku – dziecko siedzi w kabinie dźwiękowej na kolanach matki i słyszy dźwięki z głośników rozmieszczonych po obu stronach kabiny. Między głośnikami umieszcza się kolorowe ruchome zabawki, by odwrócić uwagę dziecka od źródeł dźwięku. Gdy odwróci głowę we właściwym kierunku to znak, ze jego słuch jest prawidłowy.
- Badania słuchu u dzieci od 2,5 roku do 4 lat – do badania słuch wykorzystuje się „gry” oceniające percepcję i rozumienie mowy, np. po założeniu słuchawek dziecko musi wskazać dany przedmiot narysowany na obrazku którego nazwę usłyszy ze słuchawki.
- Badania słuchu u dzieci od 4 lat i starszych – badanie polega na powtarzaniu dwusylabowych wyrazów oraz podnoszenia ręki czy naciskania guzika w odpowiedzi na dźwięki wydawane przez urządzenie testujące.