Choroby przenoszone drogą płciową
Choroby przenoszone drogą płciową to inaczej tzw. choroby weneryczne. Przed planowaną ciążą warto wykonać badanie krwi w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową, ponieważ nawet w postaci utajonej mogą one powodować problemy z zajściem w ciążę, a w razie zapłodnienia – grozić zaburzeniami rozwoju płodu. Należą do najpowszechniejszych chorób zakaźnych na świecie i niestety liczna osób zakażonych z roku na rok wciąż się powiększa.
1. Klasyfikacja chorób wenerycznych
Choroby przenoszone drogą płciową obejmują grupę chorób zakaźnych oraz grupę chorób pasożytniczych. Choroby weneryczne rozprzestrzeniają się na drodze kontaktów płciowych. Najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową jest zakażenie wywołane przez bakterie z rodzaju Chlamydia. Poniżej przedstawiono klasyfikację chorób wenerycznych.
| Choroby wirusowe | Choroby bakteryjne | Choroby grzybicze | Choroby pasożytnicze |
|---|---|---|---|
| AIDS | kiła | kandydoza narządów płciowych | rzęsistkowica |
| opryszczka narządów płciowych | rzeżączka | świerzb | |
| wirusowe zapalenie wątroby typu B i typu C | chlamydiozy | wszawica łonowa | |
| kłykciny kończyste | wrzody weneryczne | ameboza | |
| zakażenie HPV | ziarniniak pachwinowy |
2. Epidemiologia i profilaktyka chorób wenerycznych
Choroby weneryczne rozprzestrzeniają się w dość szybkim tempie w populacji. Przyczyny tego zjawiska są różne:
- duża ruchliwość życiowa ludzi,
- swoboda seksualna i częste zmienianie partnerów płciowych,
- rozwój seksturystyki,
- różnorodność praktyk seksualnych,
- niewiedza na temat seksu,
- brak stosowania zabezpieczeń mechanicznych w czasie seksu (prezerwatywa).
Na szczęście, w dzisiejszych czasach posiadamy zarówno nowoczesne metody diagnostyczne, jak również skuteczne sposoby leczenia, pozwalające na zahamowanie rozwoju choroby u osoby zarażonej. Jeśli lekarz w czasie badania krwina obecność chorób przenoszonych drogą płciową zdiagnozuje „klasyczną” chorobę weneryczną, np. rzeżączkę, kiłę, ziarnicę weneryczną, czy wrzód miękki, powinien powiadomić stację sanitarno-epidemiologiczną. Należy jednak pamiętać, że wszelkie przekazane do ośrodka informacje podlegają tajemnicy lekarskiej i wykorzystywane są wyłącznie w celach epidemiologicznych. W ostatnich latach stwierdza się nasilenie występowania innych niż „klasyczne” chorób wenerycznych, takich jak: rzęsistkowica (0,2% pacjentów), zakażenie chlamydiami (4-10% pacjentów), grzybice i opryszczka genitalna (2-5% pacjentów).
Profilaktyka chorób przenoszonych drogą płciową obejmuje zachowywanie wstrzemięźliwości seksualnej, praktykowanie monogamii w związkach partnerskich i uprawianie seksu ze stałym partnerem oraz korzystanie z prezerwatyw. Choć prezerwatywy nie zawsze zapobiegają zakażeniu, szczególnie gdy są to choroby wirusowe, to jednak zdecydowanie minimalizują ryzyko infekcji. Leczenie chorób wenerycznych polega zwykle na farmakoterapii i jest zależne od rodzaju patogenu wywołującego chorobę. Leczeniem chorób wenerycznych zajmują się wenerolodzy lub dermatolodzy. W ciągu ostatnich lat zaobserwowano zwiększoną popularność prezerwatyw. Wpływ na tą sytuację ma przede wszystkim strach przed zakażeniem wirusem HIV. Używanie antykoncepcji mechanicznej spowodowało także zmniejszenie się statystyk dotyczących zachorowalności na niektóre inne choroby płciowe.
Joanna Krocz