Czym jest i jak leczyć niedrożność kanalika łzowego?
O niedrożności kanalika łzowego często mówi się w kontekście niemowląt. To właśnie u nich dolegliwość ta jest najczęściej diagnozowana. Wiąże się ona z zablokowaniem kanalika łzowego, którego zadaniem jest odprowadzanie łez z oczu. Przewód nosowo-łzowy, odpowiedzialny za odprowadzenie do przedsionka nosa łez zgromadzonych w woreczku łzowym, powinien wykształcić się do końca życia płodowego. Nie zawsze jednak tak jest i wówczas konieczne jest udrożnienie kanalika łzowego. Dolegliwość ta nie dotyczy jednak tylko dzieci. Zdarza się również u osób starszych, a powodem takiego stanu rzeczy jest kurczenie się narządów i tkanek.
Inne przyczyny niedrożności kanalika łzowego to:
• stany zapalne,
• nawykowe stosowanie kropli do nosa,
• chemioterapia,
• polipy w nosie,
• zakażenia pasożytnicze i grzybicze,
• infekcje bakteryjne i wirusowe.
Objawem niedrożności kanalika łzowego jest nadmierne łzawienie i gromadzenie się śluzowo-ropnej wydzieliny w kąciku oka. Dolegliwości nasilają się w czasie zimowej aury (gdy jest zimno i wietrznie), jak również podczas infekcji. W przebiegu choroby może dojść do zainfekowania woreczka łzowego, a okolice oczu i nosa mogą być zaczerwienione, podrażnione i wrażliwe na dotyk.
1. Leczenie niedrożności kanalika łzowego
Diagnozę stawia się w oparciu o wywiad, dokładne obejrzenie zmian w okolicy oczu i nosa, jak również na podstawie wyniku badań obrazowych. By sprawdzić, czy doszło do infekcji, poleca się pobranie próbki wydzieliny do badania laboratoryjnego (w celu wyhodowania kultur bakterii).
W przypadku dzieci leczenie niedrożności kanalika łzowego stosuje się rzadko, gdyż schorzenie to u najmłodszych w zdecydowanej większości przypadków ustępuje samoistnie. Lekarz może zlecić jedynie masowanie woreczka łzowego. W przypadku potwierdzonej badaniem laboratoryjnym infekcji stosuje się maść z antybiotykiem. Gdy podjęte leczenie nie przyniesie skutku, stosuje się zabieg sondowania dróg łzowych.
Musisz to wiedzieć
Niedrożność kanalika łzowego nie powoduje praktycznie żadnych powikłań. Nie trzeba obawiać się nabycia w wyniku tego schorzenia wad wzroku takich jak dalekowzroczność, krótkowzroczność czy jaskra. Należy jednak przestrzegać zaleceń lekarza i reagować odpowiednio wcześniej na niepokojące objawy.