Leki na opryszczkę

Opryszczka jest najczęściej uważana za defekt estetyczny. To błąd. Choroba może mieć bowiem poważne skutki.

Wirus opryszczki – Herpes Simplex – może przez lata pozostawać w organizmie w ukryciu. Przenosi się drogą kropelkową. Wirusa tego, przeczekującego na reaktywację, nie zauważa nawet układ odpornościowy. Wystarczy któryś z czynników (zziębnięcie, przegrzanie, grypa, stres, niedożywienie), by choroba zaatakowała. Wirus opryszczki ma dwie główne odmiany: HSV 1 (główny reaktywator opryszczki wargowej) oraz HSV 2 (odpowiedzialny za opryszczkę narządów płciowych). Objawy obu typów zakażeń są jednak zbliżone – tworzą się bolesne pęcherzyki. .

Zobacz film: "Ciekawe gry i zabawy dla całej rodziny"

Ważne miejsce zajmuje profilaktyka – z osobą zakażoną nie można się całować, uprawiać seksu, nie wolno też używać tych samych sztućców, co chory. Profilaktykę uruchamiamy w momencie, gdy miejsce staje się bolesne i swędzące. Za 1–2 dni prawdopodobnie pojawi się pęcherzyk. Zmian tych nie wolno dotykać. Gdy pęcherzyk pęknie, a my go dotkniemy i przeniesiemy ręką np. na oko, możemy nabawić się wirusowego zapalenia rogówki i spojówki, co w skrajnych przypadkach grozi nawet utratą wzroku.

1. Lek na opryszczkę

Zaczynamy działać już z chwilą pojawienia się pierwszych symptomów:

• sięgamy po preparaty antywirusowe;

• najlepszą maścią na opryszczkę jest ta cynkowa;

• bierzemy tabletki na opryszczkę.;

• opcjonalnie nanosrebro w sprayu (stosuje się je na oczyszczoną skórę).

W czasie infekcji trzeba bardzo często myć ręce, by zapobiegać rozprzestrzenianiu się wirusa.