Łysienie
Każdego dnia tracimy średnio 50-100 włosów, co jest zupełnie naturalne i nie powinno być powodem do zmartwień. Niekiedy jednak utrata włosów jest na tyle znaczna, że na skórze głowy pojawiają się bezwłose placki. W niektórych przypadkach łysienie jest tylko tymczasowe, ale utrata włosów może być również trwała.
Łysienie może być spowodowane skłonnościami dziedzicznymi, przyjmowaniem leków lub chorobą. Problem łysienia może wystąpić zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, a nawet u dzieci.
1. Rodzaje łysienia
Łysienie androgenowe to najbardziej powszechny rodzaj łysienia, który dotyka około 1/3 mężczyzn i kobiet. U większości osób utrata włosów jest trwała. Inne typy łysienia, na przykład łysienie plackowate, są tymczasowe.
Łysienie plackowate może mieć miejsce na skórze głowy lub w innych miejscach na ciele człowieka. Łysienie androgenowe u mężczyzn może zacząć się już u nastolatków lub młodych mężczyzn po 20. roku życia. Charakteryzuje się ono cofnięciem linii włosów nad czołem i łysieniem na czubku głowy. Łysienie może być tylko częściowe lub wiązać się z całkowitą utratą włosów na głowie.
U kobiet łysienie androgenowe objawia się przerzedzeniem włosów na środku i po bokach. Panie zachowują zwykle niezmienną linię włosów nad czołem i rzadko doświadczają całkowitej utraty włosów. Znacznie rzadszym rodzajem trwałego łysienia jest łysienie bliznowate.
Ta mało powszechna przypadłość pojawia się, gdy na skutek stanu zapalnego dochodzi do uszkodzenia i blizn w mieszkach włosowych. W rezultacie następuje trwała utrata włosów Symptomy łysienia plackowatego to małe, okrągłe bezwłose placki wielkości monety. Choroba objawia się zwykle kilkoma takimi plackami na głowie, ale może powodować plackowatą utratę włosów na całym ciele. W rezultacie może dojść do utraty brwi, rzęs oraz zarostu na brodzie.
W rzadkich przypadkach łysienie może spowodować utratę włosów na całym ciele. Innym rodzajem tymczasowego łysienia jest łysienie telogenowe. Ma ono miejsce nagle, najczęściej po poważnej chorobie lub silnym stresie. Wówczas włosy dosłownie wychodzą garściami z głowy.
Łysienie telogenowe prowadzi zwykle do przerzedzenia włosów, łyse placki na głowie zwykle się nie zdarzają. Bezwłose miejsca na skórze głowy mogą pojawić się na skutek łysienia trakcyjnego. Jest ono następstwem noszenia niektórych fryzur, na przykład kucyków i warkoczy. Utrata włosów może być również spowodowana przebytą chemioterapią.
2. Przyczyny łysienia
W przypadku łysienia androgenowego dużą rolę odgrywają czynniki dziedziczne. Łysienie bliznowate następuje na skutek uszkodzeń i blizn w mieszkach włosowych, które uniemożliwiają wzrost nowych włosów.
Z kolei łysienie plackowate zalicza się do chorób autoimmunologicznych, ale konkretna przyczyna tego rodzaju łysienia jest nieznana. Osoby dotknięte łysieniem plackowatym są zwykle w dobrym stanie zdrowia, choć część z nich ma inne zaburzenia autoimmunologiczne.
Łysienie może być spowodowane dużym szokiem dla organizmu, zarówno fizycznym, jak i emocjonalnym. Gdy stan organizmu wraca do normy, po 1-2 miesiącach mieszki włosowe znów stają się aktywne, a włosy odrastają. W przypadku łysienia trakcyjnego za utratę włosów odpowiedzialne jest ścisłe spinanie lub szarpanie włosów. Jeśli w porę przerwie się nacisk na włosy, zanim dojdzie do pojawienia się blizn lub trwałych uszkodzeń, włosy odrastają zwykle w równie dobrym stanie jak sprzed łysienia. Do utraty włosów mogą przyczynić się również: niedobór składników odżywczych, przyjmowanie leków, choroby (na przykład cukrzycalub toczeń), leczenie (chemioterapia lub radioterapia), zmiany hormonalne, zabiegi fryzjerskie, infekcje skóry głowy oraz nerwowe wyrywanie włosów.
3. Leczenie łysienia
Niestety, nie sposób wyleczyć łysienia. Możliwe jest natomiast wspomaganie wzrostu włosów lub maskowanie ich braków. W niektórych odmianach łysienia dochodzi do ponownego wzrostu włosów nawet bez podjęcia jakichkolwiek kroków.
Skuteczność stosowanych obecnie metod leczenia łysienia zależy między innymi od rodzaju łysienia oraz stopnia utraty włosów. Obecnie dostępne są specjalistyczne szampony i preparaty do włosów, jednak niektóre z nich są przeznaczone wyłącznie dla mężczyzn.
Część środków stanowi bowiem potencjalne zagrożenie dla płodu, dlatego kobiety w wieku rozrodczym w żadnym wypadku nie powinny po nie sięgać. Oprócz płynów stosowane są zastrzyki z kortykosteroidów.
Ten rodzaj leczenia wykorzystuje się u osób dotkniętych łysieniem plackowatym. Bardziej inwazyjną metodą jest operacja wszczepienia włosów. Taki zabieg jest jednak kosztowny i może być bolesny.