Objawy toksoplazmozy
Przygotowując się do roli matki, na wstępie trzeba pomyśleć o przeprowadzeniu szeregu potrzebnych badań. Wiedza na temat jakichkolwiek anomalii zdrowotnych pozwala kobiecie odpowiednio zadbać o swój stan zdrowia, by móc zminimalizować możliwość wystąpienia zagrożeń i choroby płodu. Jednym z istotnych badań jest dokonanie diagnostyki w kierunku choroby pasożytniczej wywołanej pierwotniakiem Toxoplasma gondi, czyli w kierunku toksoplazmozy.
Potrafi ona być bardzo niebezpieczna, szczególnie dla osób ze słabą odpornością oraz dla kobiet w ciąży, a przede wszystkim dla płodu. Mimo iż wiele osób może być zakażonych, choroba nie musi się uaktywniać i ujawniać objawów. Jednak u kobiet ciężarnych wraz z rozwojem toksoplazmozy objawy stopniowo nasilają się. Istotne jest ich dokładne poznanie i jak najszybsze odpowiednie zinterpretowanie.
1. Jak dochodzi do zarażenia się pasożytem?
Toksoplazmoza to choroba pasożytnicza, do której dochodzi poprzez zarażenie się wskutek spożycia surowego, niedogotowanego mięsa, wypicia niepasteryzowanego mleka, zjedzenia brudnych owoców i warzyw. Pierwotniak Toxoplasma gondi rozwija się i żyje w organizmie kota. Dlatego tak istotne jest, by nie zbliżać się do odchodów (moczu, kału i śliny) tych zwierząt. Wszelkie kontakty z kotem u kobiet w ciąży powinny być zminimalizowane, gdyż zarażona kobieta przenosi swoją chorobę na płód, co grozi wystąpieniem anomalii rozwojowej u nienarodzonego dziecka, a nawet jego śmiercią.
2. Jak rozpoznać rozwój choroby?
Ludzie mogą żyć bardzo długo, będąc całkowicie nieświadomymi, że w swoim życiu mieli kontakt z pierwotniakiem Toxoplasma gondi. Choroba może wcale się nie ujawnić, dlatego świadomość ludzi bywa nierzadko mała. Jest to bardzo podstępna choroba i dlatego potrafi zaatakować w najmniej oczekiwanym momencie.
Objawić się może np. powiększonymi węzłami chłonnymi, typowymi objawami grypopodobnymi – podwyższona temperatura ciała, drżenie ciała, bóle mięśni i stawów, ogólne osłabienie organizmu, ale również np. zapaleniem płuc, mięśnia sercowego, węzłów chłonnych lub stanami zapalnymi oczu.
Chorobę można podzielić ze względu na jej umiejscowienie, jak np. toksoplazmoza węzłowa, toksoplazmoza gałki ocznej, toksoplazmoza uogólniona, oraz ze względu na sposób zarażenia, wtedy mówi się o toksoplazmozie nabytej lub wrodzonej. Ta ostatnia obejmuje zarażenie płodu przed chorą matkę.
3. Toksoplazmoza a ciąża
Kobieta ciężarna, która została zarażona pierwotniakiem jeszcze przed zajściem w ciążę nie powinna się martwić. Jej organizm wytworzył przeciwciała, które zabezpieczają ją przed ponownym zarażeniem się. Problem pojawia się, gdy do zarażenia dojdzie w czasie ciąży.
W zależności od trymestrów ciąży procent zachorowalności płodu lub śmiertelności zwiększa się wraz z biegiem miesięcy. Wówczas zwiększone jest ryzyko zagrożenia życia płodu lub wystąpienia u niego chorób rozwojowych, np. wodogłowia, zaburzeń wzroku, padaczki, żółtaczki, małogłowia, powiększenia wątroby, śledziony, niedoboru płytek krwi itp. Dlatego istotne jest przestrzeganie zasad higieny, głównie po kontakcie z odchodami kotów, ale także, w przypadku ujawnionej choroby, zastosowanie koniecznej farmakoterapii.