Szczepionka na odporność – czy jest skuteczna?

Szczepionki są bardzo pożyteczne. Odpowiadają za ochronę organizmu przed chorobotwórczymi drobnoustrojami i sprawiają, że układ odpornościowy uczy się, jak wytworzyć odporność na konkretne zarazki. Jeśli ponownie zaatakują one organizm, będzie się on mógł przed nimi skutecznie bronić. Warto wiedzieć, że można wyróżnić dwa rodzaje odporności – swoistą i nieswoistą. Szczepionki wpływają właśnie na odporność swoistą, czyli nabytą. Odpowiednio zastosowane szczepionki wzmacniają odporność i pozwalają na to, aby w niektórych przypadkach zażywanie antybiotyków nie było konieczne.

1. Jakie są rodzaje odporności?

Układ odpornościowy jest nazywany także układem immunologicznym. Odpowiada on za utrzymanie organizmu w zdrowiu, chroni go przed groźnymi patogenami. Jest wyposażony w komórki pamięci, dzięki czemu może zapamiętywać wszystkie obce antygeny, z jakimi człowiek się zetknął. W ten sposób może skutecznie walczyć z zakażeniami.

Wyróżniamy dwa rodzaje odporności. Jest to odporność swoista i nieswoista. Swoista jest odpornością nabytą. Nieswoista jest odpornością wrodzoną. Odporność swoista może być:

Zobacz film: "Ciekawe gry i zabawy dla całej rodziny"

• czynna naturalna – jest uzyskiwana, kiedy dochodzi do zakażenia organizmu chorobą zakaźną i się ją przejdzie objawowo lub bezobjawowo;

• czynna sztuczna – jest uzyskiwania w wyniku szczepień ochronnych. Szczepienia odpowiadają za powstawanie komórek pamięci oraz stymulują przeciwciała do wzrostu.

Odporność nieswoista jest odpornością, z którą przychodzimy na świat. Może być ona wzmocniona przez zastosowanie różnych środków immunomodulacyjnych, które można podzielić na:

• immunomodulatory naturalne oraz syntetyczne;

• stymulatory układu odpornościowego;

• środki odpowiadające za hamowanie działania układu immunologicznego.

2. Odporność nieswoista – szczepionki

Odporność nieswoista może zostać wzmocniona. W tym celu stosuje się odpowiednie szczepionki, które w swoim składzie mają najczęściej martwe bakterie, rybosomy bakteryjne, ekstrakty z zabitych bakterii. Można stosować różne rodzaje szczepionek, np.:

• szczepionki doustne, przepisywane na receptę; stosowane są one przy przewlekłym zapaleniu oskrzeli, przy zakażeniu układu moczowego, zapaleniu pęcherza moczowego, zapaleniu cewki moczowej oraz przy powracających zakażeniach górnych dróg oddechowych;

• szczepionki donosowe, przepisywane na receptę; używane do leczenia powracających zapaleń jamy nosa, leczenia zapalenia uszu czy przewlekłego kataru;

• przepisywane na receptę i używane przy zapaleniu migdałków podniebiennych, zapaleniu gruczołu sutkowego, a także przy leczeniu czyraczności.

Należy pamiętać, że nie można stosować szczepionek nieswoistych u osób, które cierpią na choroby autoagresji oraz podczas leczenia odczulającego. Mogą być natomiast stosowane podczas laktacji. Leczenie tymi szczepionkami jest bardzo długie, gdyż wpływają one bezpośrednio na naturalne mechanizmy odpornościowe. Czas trwania leczenia zależy zazwyczaj od indywidualnych wskazań oraz od rodzaju zastosowanej szczepionki. Czasem podczas stosowania szczepionek nieswoistych mogą wystąpić objawy uboczne takie jak:

• dreszcze;

• gorączka;

• ogólne osłabienie;

• bóle mięśni;

• zaburzenia żołądkowo-jelitowe;

• jeśli podane są w formie zastrzyku, może się pojawić także naciek zapalny.

Wszystkie te objawy nie są jednak przeciwwskazaniem do tego, aby kontynuować terapię. Jedynym przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na antygeny, z których składa się szczepionka. Szczepionki nieswoiste mają działanie prewencyjne. Odpowiadają za pobudzenie mechanizmów obronnych organizmu. Dzięki temu doskonale chronią przed zakażeniami.