Zapalenie stawu biodrowego u dzieci
Zapalenie stawu biodrowego u dzieci to bardzo częsta choroba, pojawiająca się jako – co może zainteresować i zdziwić młode mamy – powikłanie po infekcji górnych dróg oddechowych lub ostrym przeziębieniu, anginie albo grypie, spowodowanych bakteriami bądź wirusami. Warto wiedzieć, że często chorują na nią dzieci latem i częściej są to chłopcy niż dziewczynki. Jak ustrzec się groźby zachorowania, jakie są objawy choroby i jej ewentualne konsekwencje – na wszystkie te pytania odpowiadamy poniżej.
1. Przyczyny i objawy zapalenia stawu biodrowego
Zapalenie stawu biodrowego u dziecka jest najczęściej reakcją alergiczną tzw. błony maziowej, która znajduje się wewnątrz stawu biodrowego. Pojawia się w konsekwencji poważnej infekcji górnych dróg oddechowych, takich jak ropna angina, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli czy ciężko przebyta grypa. Zatem nie warto bagatelizować objawów przeziębienia u dzieci, zwłaszcza tych najmłodszych. Statystyki pediatryczne wskazują, że najczęściej na zapalenie stawu biodrowego chorują chłopcy w wieku od 2 do 8 lat.
Co do samego przebiegu choroby, to – w przeciwieństwie do wielu innych chorób dziecięcych, które nie mają tak wyraźnego przebiegu – jest łatwy do rozpoznania. Po przebytej infekcji wydaje się, że mały pacjent już wyzdrowiał, tymczasem do 3 tygodni po chorobie, zaczyna mieć poważne problemy z chodzeniem. Utyka, zatacza się, nie może utrzymać równowagi i skarży się na silny ból w kolanie lub biodrze. Ważną kwestią jest, by nie bagatelizować tego objawu jako urazu powstałego w wyniku zabawy, choć może tak się wydawać, ponieważ oprócz bólu w stawie, dziecko nie ma podwyższonej temperatury ani osłabionego apetytu. Osobą, która pomoże nam w pełni zdiagnozować malucha jest lekarz ortopeda.
2. Leczenie zapalenia stawu biodrowego i konsekwencje choroby
Dobrą wiadomością dla wszystkich rodziców jest fakt, że w większości przypadków nie występują żadne powikłania. W skrajnych przypadkach stan zapalny może stać się poważniejszy, wtedy najczęściej pojawia się konieczność wzmożonej antybiotykoterapii. Jeśli pojawiają się jakiekolwiek wątpliwości, warto wykonać badanie USG po określonym przez lekarza czasie. Choroba mija najczęściej po 2 tygodniach, nie pozostawiając po sobie żadnych śladów. Należy jednak przygotować się na nawroty choroby, które – choć sporadycznie – ale jednak się zdarzają. Można przed nimi chronić dziecko, zapewniając mu odpowiednią, bogatą w składniki odżywcze dietę i unikając możliwości przeziębienia.
Gdy maluch choruje, należy pozwolić mu odpoczywać tak dużo, jak tego potrzebuje. Konieczne jest zorganizowanie mu takich zajęć, które sprawią, że nie będzie chciało biegać i obciążać chorego stawu. W przeciwnym razie może to doprowadzić do wzmożonego gromadzenia się płynu w stawie, a także do powolnego tworzenia się zwyrodnieniowych zmian w obrębie stawu. Najczęściej popełnianym błędem przez rodziców jest próba zmuszenia dziecka do ćwiczenia chorego stawu – ruszania nim, chodzenia itp. Jeśli dolegliwości bólowe są wyjątkowo uciążliwe, należy podać dziecku lek przeciwbólowy. Wybór leku najlepiej skonsultować z lekarzem prowadzącym dziecko lub zapytać o to podczas konsultacji z ortopedą.