Kontakt z chorym na nerwicę
Kontakt z chorym na nerwicę może być nieco zaburzony. Chorobie towarzyszy najczęściej lęk i zaburzone formy myślenia dotyczące rzeczywistości oraz obrazu samego siebie. Dlatego też niezwykle istotna jest sama rozmowa. Jeśli przeprowadzona jest w sposób konkretny i adekwatny do sytuacji, może znacznie poprawić samopoczucie osoby chorej.
1. Społeczeństwo a osoba chora na nerwicę
Jedną z najważniejszych form leczenia zaburzeń nerwicowych są terapie. Psychoterapia oparta jest przede wszystkim na rozmowie. Terapeuta musi zapoznać się z tym, co jest dla pacjenta najważniejsze oraz jaki punkt stanowi katalizator wszystkich trudności. Nerwicowiec potrzebuje ciągłej uwagi oraz wsparcia ze strony najbliższego otoczenia.
2. W jaki sposób może pomóc najbliższe otoczenie?
Najbliższe otoczenie może zasugerować, że coś jest nie tak. Zawsze pojawiają się jakieś alarmujące sygnały. Wówczas najważniejsza jest rozmowa z osobą znerwicowaną. Fachowe i opiekuńcze wsparcie zapewnia możliwość powrotu do zdrowego funkcjonowania. Niekiedy trzeba namawiać osobę schorowaną do skorzystania z lekarskiej opinii. Chory na nerwicę wymaga odpowiedniego szacunku. Nie jest to przecież jednostka na tyle wyobcowana i niebezpieczna, że należy ją ubezwłasnowolnić. Jeżeli najbliższe otoczenie nie będzie w stanie zapewnić doraźnej pomocy, problemy będą się piętrzyć, a nerwicowiec zacznie odczuwać samotność i bezradność. Reasumując, rozmowa musi być oparta na delikatnych sugestiach dotyczących podjęcia właściwego leczenia. Wszystko jest tak naprawdę do pokonania. To właśnie rodzina i przyjaciele muszą zapewnić choremu atmosferę życzliwości i solidarności.
3. Rola kontaktu z drugim człowiekiem
Codzienne funkcjonowanie rodziny, której tłem jest nerwica, bywa niezwykle problemowe. Niekiedy zaburzony jest cały dotychczasowy sposób życia. Dlatego też niezmiernie istotne jest wsparcie i poważne traktowanie problemów nerwicowca. Szczerze porozmawiajmy o odczuciach, skrytych myślach i najważniejszych problemach. Niezwykle pomocna będzie wiedza na temat samego schorzenia. Aby jednak wszystko stało się jasne, potrzebna jest fachowa diagnoza. Próby zrozumienia oraz empatia mogą stworzyć pewną i niezachwianą więź z osobą chorą.
Zobacz także:
4. Dobroczynne działanie rozmowy
Logicznie przeprowadzona rozmowa pomaga zdobyć osobie chorej właściwą motywację. To właśnie ona odgrywa największą rolę podczas leczenia. Rodzina może być świadkiem powrotu do zdrowego funkcjonowania, a także aktywnie uczestniczyć we wszystkich sukcesach i porażkach. Rozmowy z najbliższymi pozwalają dostrzec siebie na tle funkcjonowania rodziny. Poczucie bliskości i zrozumienia odgrywają zatem niepodzielną rolę. Wspólne spędzanie czasu oparte na zrozumieniu daje dodatkowo poczucie bezpieczeństwa.