Operacja przepukliny pachwinowej
Operacja przepukliny pachwinowej to obecnie najczęściej operacja laparoskopowa, rzadziej tradycyjna operacja chirurgiczna. Przepuklina pachwinowa u osoby dorosłej nie cofnie się sama i wymaga leczenia chirurgicznego. Im mniejsza przepuklina, tym lepsze rokowania po operacji. Nie można bagatelizować przepukliny, gdyż niewyleczona może doprowadzić do niedrożności i martwicy jelita, a w efekcie do zapalenia otrzewnej, wstrząsu septycznego, a nawet śmierci.
1. Co to jest przepuklina pachwinowa?
Przepuklina pachwinowa jest rozejściem się ściany jamy brzusznej w okolicach pachwiny. Występuje zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, jednak u mężczyzn jest kilka razy częstsza. Rodzajem przepukliny pachwinowej jest przepuklina mosznowa, w przypadku której worek przepuklinowy znajduje się wewnątrz moszny u mężczyzn i wargi sromowej u kobiet.
Przepuklina początkowa nie jest jeszcze widocznym zgrubieniem pod skórą, można ją jednak wyczuć pod palcami. We wczesnej fazie przepuklina jest przepukliną odprowadzaną, co znaczy, że zawartość worka przepuklinowego można delikatnie wsunąć z powrotem do jamy brzusznej. Przepuklina w tej postaci może zwiększać swoją objętość podczas napinania mięśni brzucha, czyli podczas kaszlu, kichania, podnoszenia czegoś ciężkiego. Kiedy przepuklina zaczyna być nieodprowadzalna, to znaczy niemożliwa do wciśnięcia z powrotem, może doprowadzić do uwięźnięcia jelita na zewnątrz jamy brzusznej. Taki stan skutkuje niedotlenieniem i w efekcie martwicą. Jest to sytuacja zagrażająca życiu.
Przepuklina pachwinowa może być wrodzona w przypadku wad w budowie otaczających ją mięśni. Przepuklina nabyta wiąże się z osłabieniem mięśni i tkanek w okolicach pachwin. Czynnikiem predysponującym do powstania przepukliny jest wysokie ciśnienie śródbrzuszne. Pojawia się ono np. w czasie porodu, długotrwałego kaszlu, kichania, oddawania stolca i wysiłku fizycznego. Jeśli zwiększanie ciśnienia jest często powtarzane, może osłabiać ścianę jamy brzusznej.
2. Leczenie przepukliny pachwinowej
Niezależnie od wybranego rodzaju operacji, wszystkie mają taki sam cel: ułożenie zawartości worka przepuklinowego na swoim miejscu, czyli w jamie brzusznej, zaszycie ubytku w ścianie jamy brzusznej i zapobiegniecie kolejnym przepuklinom. W przypadku małych przepuklin wystarczy zszyć brzegi ściany jamy brzusznej, w przypadku większych przepuklin konieczne jest wykorzystanie do tego celu specjalnej siatki (wykonanej z teflonu, dakronu lub teritalu), uniemożliwiającej ponowne wypadnięcie organów poza jamę brzuszną.
Operacja przepukliny pachwinowej wiąże się z podobnym ryzykiem jak każda inna operacja wewnątrz jamy brzusznej. Zawsze jednak ryzyko z nią związane jest mniejsze niż w przypadku braku leczenia (przepuklina nie cofnie się sama, może pozostać w takiej samej postaci lub się zwiększać). Operacja jest zwykle skuteczniejsza w przypadku małych przepuklin. Im większe wrota przepukliny, tym ryzyko powikłań lub nawrotu większe. Powikłania częściej zdarzają się u osób w podeszłym wieku i cierpiących na zaburzenia układu krążenia.