Rumień zakaźny u dzieci - przyczyny, objawy i diagnoza
Rumień zakaźny to choroba, na którą najczęściej chorują dzieci między drugim a dwunastym rokiem życia. Jest on wywoływany przez parwowirusa B19. Choroba przenoszona jest drogą kropelkową, co sprawia, że bardzo łatwo się rozprzestrzenia. Zdarza się, że w szkołach i przedszkolach staje się wręcz epidemią. Rodzice oraz osoby pracujące z dziećmi również znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka zachorowania. Najbardziej charakterystyczny objaw rumienia to czerwona wysypka na policzkach. Niestety, nie ma lekarstwa na rumień – z czasem infekcja ustępuje samoistnie.
1. Przyczyny rumienia zakaźnego u dzieci
Rumień zakaźny jest wywoływany przez parwowirus B19. Jest on przenoszony z osobę na osobę drogą kropelkową, na przykład podczas kasłania lub kichania.
Infekcja może być również przeniesiona z ciężarnej kobiety na jej nienarodzone dziecko. Okres inkubacji parwowirusa B19 wynosi 1-3 tygodnie, a osoba dotknięta rumieniem może zarażać innych przez około tydzień, zanim pojawią się objawy choroby.
Po wystąpieniu symptomów rumienia chory nie jest już źródłem infekcji. Według danych szacunkowych aż 50-80% dorosłych osób ma za sobą infekcję wirusem B19.
Ryzyko zarażenia się wirusem rumienia jest większe u:
- ciężarnych kobiet, które nie przechodziły tej choroby;
- osób z obniżoną odpornością;
- osób z przewlekłą anemią.
2. Rumień zakaźny u dzieci - objawy i diagnoza
Na kilka dni przed pojawieniem się wysypki u dziecka mogą wystąpić objawy grypy oraz świerzbienie skóry. Następnie na policzkach pojawia się czerwona wysypka oraz zaczerwienienie skóry.
Wysypka rozprzestrzenia się na ręce i nogi dziecka – może do tego dojść w tym samym czasie lub kilka dni po wystąpieniu krostek na policzkach. W rzadkich przypadkach wysypka może objąć całe ciało.
Dziecko odczuwa zwykle świerzbienie. U dorosłych dochodzi zwykle do obrzęku i bólu stawów, ten objaw jest szczególnie częsty u kobiet. Ponadto chory z rumieniem może mieć gorączkę i czuć się przemęczony.
Warto pamiętać, że choroba może przebiegać także bez żadnych widocznych objawów. Jednak nawet wtedy osoby dotknięte rumieniem mogą zarażać innych. Do rozpoznania rumienia dochodzi zwykle na podstawie objawów. Lekarz może zlecić przeprowadzenie badania krwi, by potwierdzić diagnozę i ustalić, czy dany pacjent przechodził dawniej tę infekcję.
Rumień ustępuje zwykle samoistnie bez żadnych komplikacji. Wysypka utrzymuje się zazwyczaj przez maksymalnie tydzień. W ciągu kolejnych tygodni wysypka może jednak nawracać w reakcji na stres, gwałtowne zmiany temperatury lub wysiłek fizyczny.
Obrzęk stawów również jest tymczasową przypadłością, ale może utrzymywać się przez dłuższy czas. Rumień zakaźny może także powodować krótkotrwałą anemię.
Po przebyciu rumienia zakaźnego dzieci są uodpornione na zakażenia w przyszłości. W przypadku ciężarnych kobiet dotkniętych rumieniem istnieje 5% ryzyko przeniesienia infekcji na dziecko.
Jeśli płód zostaje zainfekowany parwowirusem, może dojść do poronienia lub obumarcia płodu. Ryzyko jest jednak niewielkie.
Jeżeli dojdzie do zainfekowania płodu i wystąpiła u niego ciężka anemia, można przeprowadzić transfuzję krwi w macicy. Ze względu na prawdopodobieństwo zarażenia płodu rumieniem kobiety spodziewające się dziecka powinny unikać miejsc, w których może dojść do zarażenia infekcją.
