Zaburzenia pamięci i intelektu – przyczyny
Demencja, inaczej otępienie, to zaburzenia intelektu i pamięci. Obniża ona funkcje intelektualne człowieka w odniesieniu do ich przedchorobowego poziomu, który powoduje problem przy codziennym funkcjonowaniu. Najczęściej demencja dotyka osób w podeszłym wieku.
Częstą przyczyną zaników pamięci są choroby naczyniowe i zwyrodnieniowe układu nerwowego. Łagodną niepamięcią możemy nazwać stan, gdy poprzez wiek, który osiągnęliśmy, zapominamy o pewnych rzeczach. Zaburzenia intelektu i pamięci są wtedy zazwyczaj niewielkie, utrzymują się na stałym poziomie z lekkimi pogłębieniami.
Gdy zaniki utrzymują stały poziom, dochodzi wtedy tylko do zaników pamięci, jeśli zaś chodzi o pogłębienia, najczęściej dotyczą one zaburzeń intelektualnych. Wtedy chory nie może sam funkcjonować. Inną przyczyną demencji jest: choroba Alzheimera, choroba naczyń mózgu, otępienie czołowo-skroniowe, choroba Parkinsona, uraz mózgu, choroba Wilsona, guzy mózgu, infekcje ośrodkowego układu nerwowego, padaczka, stwardnienie rozsiane, porażenie nadjądrowe, choroba Creutzfeldta-Jakoba, zaburzenia metaboliczne, choroba Huntingtona, niedobór witamin.
1. Objawy zaników pamięci
Początkowy objaw zaniku pamięci to depresja. Z czasem dochodzi do zapominania nazw przedmiotów, gubienie się w znanej okolicy, zapominanie nazw najbliższych osób, rodziny, przyjaciół, trudności w ubieraniu się. Późniejszym objawem jest zespół urojeniowy.
Polega on na tym, że chory uważa, iż jest okradany, ktoś podmienia jego rzeczy, zużywa czy wyrzuca. Jak mogłoby się wydawać, zespół urojeniowy jest jednym z trudniejszych etapów demencji. Jednak najgorszy z nich to otępienie ciężkie – osoba chora ma problemy z chodzeniem, zanika kontrola mowy czy czynności fizjologicznych. Najczęstszym powikłaniem w tym okresie jest zdenerwowanie i krzyk.
2. Jak leczyć zaburzenia pamięci i intelektu?
W tym przypadku leczenie zależy od przyczyny otępienia. Mówi się, że demencja jest odwracalna w ok. 10 proc. przypadków. Gdy zauważymy niepokojące objawy, należy niezwłocznie udać się do neurologa. Możesz również zwrócić się o pomoc do psychiatry, gdy objawom towarzyszą problemy z psychiką. Leczenie otępienia nie jest łatwe.
Musisz to wiedzieć
Chory dostaje inhibitory acetylocholinesterazy. Stymulują one receptory dla acetylocholiny. Podawane są leki, które usprawniają przepływ krwi przez naczynia mózgowe, jak również zawierające lecytynę. Leki te stosuje się pomocniczo. W tej chorobie ważne są systematyczne i skuteczne kontrole u lekarza, a także leczenie nadciśnienia tętniczego i stosowanie leków antyagregacyjnych i przeciwzakrzepowych.