Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych
Jedną z wielu chorób jest alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych (AZPP). Schorzenie to jest wywoływane przez odczyn uczuleniowy występujący w pęcherzykach płucnych. W wyniku jego działania dochodzi do zwłóknienia cienkich ścian pęcherzyków. Objawia się to uczuciem duszności, ponieważ utrudnione jest przedostawanie się tlenu do organizmu. Zaburzona wymiana gazowa często jest przyczyną pojawienia się niewydolności oddechowej. Nieleczone AZPP może spowodować nieodwracalne uszkodzenie płuc.
1. Czym jest AZPP?
Substancjami wywołującymi alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych zazwyczaj są antygeny znajdujące się w zepsutym sianie, czynniki chemiczne oraz białka znajdujące się w sierści zwierząt i ptasich odchodach. Z tego właśnie powodu AZPP jest powszechnie znane jako „płuco hodowcy ptaków” albo „płuco farmera”. Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych może mieć charakter ostry, podostry lub przewlekły. Ostra postać choroby ujawnia się po upływie około dziesięciu godzin od momentu ekspozycji na alergen. Głównymi objawami tej formy AZPP są: wysoka temperatura ciała, dreszcze, kaszel, uczucie duszności, a także słyszalne trzeszczenia nad polami płucnymi. Po przerwaniu kontaktu z alergenem objawy zazwyczaj samoistnie mijają już po około dobie.
Zobacz także:
Przy przewlekłej formie AZPP bardzo często dochodzi do stopniowego narastania duszności. Z tego powodu objawy choroby są zauważane stosunkowo późno, gdy doszło już do zwłóknienia pęcherzyków płucnych oraz znaczącego upośledzenia funkcji płuc. U osób cierpiących na ten rodzaj AZPP po pewnym czasie dochodzi do znacznego ograniczenia tolerancji wysiłku oraz utraty masy ciała. Różnicowanie postaci alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych nie należy do najłatwiejszych. Forma choroby w większym stopniu jest uzależniona od przebiegu ekspozycji na czynnik wywołujący niż od jego rodzaju. Tylko w przypadku ostrej postaci AZPP istnieje wyraźny związek między ekspozycją na substancję uczulającą a objawami choroby.
2. Diagnostyka AZPP
Pierwszym elementem diagnostyki alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych jest zebranie szczegółowego wywiadu przez lekarza. Bardzo często już na tym etapie jest możliwe postawienie wstępnego rozpoznania. W dalszej kolejności wykonuje się badania laboratoryjne krwi, RTG klatki piersiowej oraz testy alergiczne. W uzasadnionych przypadkach lekarz może zlecić również wykonanie tomografii komputerowej klatki piersiowej, badania bronchofiberoskopem lub biopsję płuca.
3. Leczenie AZPP
Najskuteczniejszą formą leczenia ostrej formy alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych jest unikanie kontaktu z alergenem oraz stosownie glikokortykosteroidów. Taka terapia pozwala na pełny powrót do zdrowia i zabezpiecza przed nawrotami choroby. Gdy dojdzie już do zwłóknienia pęcherzyków, jedyną formą terapii jest przerwanie kontaktu z substancją uczulającą i objawowe leczenie niewydolności płuc. Badaniem pomocnym w ocenie zniszczeń poczynionych przez chorobę jest spirometria. Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych jest bardzo poważnym schorzeniem bezwzględnie wymagającym natychmiastowego leczenia. Zaniechanie terapii prowadzi do nieodwracanych zmian w płucach i niewydolności układu oddechowego.