Badanie ciśnienia śródgałkowego

Badanie ciśnienia śródgałkowego, czyli tonometrię, przeprowadza się u osób po 40. roku życia. Badanie oczu wykonywane jest przede wszystkim u dalekowidza, gdy małe gałki oczne stwarzają ryzyko wystąpienia jaskry. Tonometria zalecana jest również osobom cierpiącym na bóle głowy, oczu bądź oczodołu.

Zarówno wysokie, jak i zbyt niskie ciśnienie oka jest niebezpieczne. Zbyt wysokie wywołuje jaskrę (która skutkuje nawet ślepotą). Zbyt niskie ciśnienie oka towarzyszy natomiast cukrzycy, urazom oraz stanom zapalnym naczyniówki.

Zobacz film: "Pomysły na wspólne, rodzinne spędzanie czasu"

Pomiary ciśnienia oka określa się w mgHg. Wyniki nie powinny przekraczać 22 mgHg. Przed badaniem oczu trzeba zmyć makijaż, a lekarzowi zgłosić uczulenie na środki znieczulające. Sam pomiar ciśnienia jest krótki. Oczywiście można go dokonać w każdym wieku, nie tylko po 40. roku życia. U dzieci najczęściej trzeba przeprowadzić znieczulenie ogólne. Pomiar ciśnienia śródocznego można wykonać na dwa sposoby:

1. tonometrem impresyjnym – osoba badana przyjmuje pozycję leżącą. Oko musi zostać znieczulone, co początkowo może wywołać pieczenie. Niepotrzebny ucisk na szyi powoduje dodatkowy wzrost ciśnienia. Oko niepoddawane badaniu powinno spoglądać na palec;

1. tonometrem aplanacyjnym – osoba badana przyjmuje pozycję siedzącą. Oko również jest poddawane znieczuleniu, ale z dodatkiem fluoresceiny. Należy usiąść przy lampie z tonometrem. Głowa i czoło muszą być oparte na podpórkach, a oczy szeroko otwarte. Głowica tonometru jest zbliżana przez okulistę do rogówki.