Bóle miednicy – czym są i jak je leczyć?

Ból miednicy nie dotyczy wyłącznie kobiet. Z powodu dolegliwości bólowych w przedniej ścianie brzucha cierpią również mężczyźni z zapaleniem prostaty. Przyczyny zespołu bólowego miednicy mniejszej to schorzenia układu pokarmowego, płciowego, moczowego, naczyniowego i kostno-mięśniowego. W leczeniu bólu miednicy stosuje się terapię farmakologiczną, a jeśli nie przyniesie ona rezultatu, wprowadza się metody inwazyjne.

1. Co to jest zespół bólowy miednicy mniejszej?

Na zespół bólowy miednicy mniejszej chorują nie tylko kobiety (choć u nich występuje częściej), ale i mężczyźni z zapaleniem prostaty. Występuje on u 4 proc. kobiet w wieku rozrodczym i pań po menopauzie (doskwiera częściej niż bóle migrenowe). Są to dolegliwości bólowe, które pojawiają się w przedniej części brzucha, poniżej pępka albo w okolicy odcinka krzyżowego kręgosłupa.

2. Przyczyny bólu miednicy mniejszej

Nie ma jednej przyczyny zespołu bólowego miednicy mniejszej, ponieważ znajdują się w niej narządy różnych układów, m.in. układu pokarmowego, płciowego i moczowego. Przyczyną bólu miednicy u kobiet są schorzenia ginekologiczne takie jak:

Zobacz film: "Pomysły na wspólne, rodzinne spędzanie czasu"

• ciąża pozamaciczna;

• wulwodynia;

• endometrioza;

• guzy jajników;

• zespół przekrwienia miednicy;

• mięśniaki macicy.

Ryzyko rozwoju stanu zapalnego, a zatem pojawienia się bólu miednicy, zwiększa obecność wkładki wewnątrzmacicznej. Przyczyną bólu miednicowego u mężczyzn jest najczęściej zapalenie gruczołu krokowego.

Inne przyczyny zespołu bólowego miednicy mniejszej to: depresja, zaburzenia snu, stan lękowy spowodowany przemocą fizyczną, seksualną i psychiczną. Ból miednicy może wystąpić w zespole jelita drażliwego, zapaleniu wyrostka robaczkowego i zapaleniu jelit. Przyczyną dolegliwości w przedniej ścianie brzucha może być operacja, na przykład cesarskie cięcie.

3. Objawy zespołu bólowego miednicy mniejszej

Jako symptomy bólu miednicy mniejszej wskazuje się:

• silny ból w okolicy podbrzusza, który uniemożliwia funkcjonowanie;

• okresowy lub ciągły ból śródbrzusza i nadbrzusza;

• bolesność krzyża, kończyn dolnych i krocza;

• bolesne lub nieregularne miesiączki;

• biegunki lub zaparcia;

• problemy z mikcją;

• ból w czasie stosunku płciowego.

4. Leczenie bólu miednicy mniejszej

W terapii bólu miednicy stosuje się leczenie farmakologiczne. Jeżeli leki nie przyniosą rezultatów, wprowadza się metody inwazyjne. Jeśli i one zawiodą, lekarz może zdecydować o usunięciu macicy, gdy przyczyną dolegliwości bólowych są problemy natury ginekologicznej. Farmakologiczne leczenie bólu miednicy obejmuje stosowanie leków przeciwbólowych i (w niektórych przypadkach) przeciwdepresyjnych. Jeśli podejrzewa się endometriozę, kobietom podaje się leki hormonalne, na przykład środki antykoncepcyjne. W przypadku wystąpienia zakażenia w obszarze miednicy konieczne jest stosowanie antybiotyków.

Metody inwazyjne leczenia bólu miednicy to m.in. usunięcie zmian wewnątrz jamy macicy, zrostów wewnątrzotrzewnowych miednicy i mięśniaków objawowych. W przypadku zapalenia gruczołu przedsionkowego albo wulwodynii usuwa się lub przeprowadza się zabieg odparowania tkanek sromu i przedsionka pochwy. Jeżeli kobieta z endometriozą skarży się na bolesne miesiączki, wykonuje się u niej wycięcie górnego splotu brzusznego lub laparoskopową ablację nerwu maciczno-krzyżowego.