Czym mogą słodzić cukrzycy?

Osoby chore na cukrzycę nie powinny spożywać cukrów prostych. Muszą one całkowicie wyeliminować go ze swojej diety. Pomimo że na rynku dostępnych jest wiele substancji słodzących, których diabetycy mogą używać, nie wszyscy z nich od razu decydują się na odstawienie cukru. Może być to niezbędne także w przypadku, kiedy u kobiety w ciąży pojawia się cukrzyca, a ciąża może potęgować jej następstwa.

1. Cukier a cukrzyca

Słodki smak jest lubiany przez wszystkich. Dlatego tak często osoby chore na cukrzycę nie potrafią zrezygnować z cukru. Kiedy chory cierpi na cukrzycę typu 2, niestety, zmuszony jest do całkowitego zrezygnowania ze spożywania cukrów prostych. To właśnie nadmierne ich spożywanie jest częstym powodem rozwoju tego typu choroby. Dlatego osoby zmagające się z tym rodzajem cukrzycy muszą zmienić swoją dietę i ograniczyć spożycie cukru oraz słodyczy.

Ograniczenie spożywania cukru jest bardzo zalecane, zwłaszcza kiedy u kobiety oczekującej dziecka rozwinęła się cukrzyca, a ciąża może być przez to zagrożona. Wtedy należy bezwzględnie nie tylko udać się do lekarza, ale także zrezygnować z cukrów prostych.

2. Co zamiast cukru?

Zobacz film: "Jak zadbać o prawidłowe relacje z dzieckiem?"

Kiedy diabetyk zrezygnuje z cukru, nie oznacza to, że nie będzie już nigdy czuł słodkiego smaku. Na rynku dostępnych jest wiele substancji słodzących, z których mogą korzystać chorzy. Zazwyczaj te substancje słodzące są nisklokaloryczne i jeśli przeznaczone są typowo dla diabetyków, nie zawierają cukrów prostych.

Warto pamiętać, że fruktoza lub syrop klonowy są kalorycznymi środkami słodzącymi. Mają co prawda niższy indeks glikemiczny niż klasyczny cukier, ale należy uważać z ich spożyciem. Zawierają one cukry, które muszą być uwzględnione w diecie chorego na cukrzycę i nie można stosować ich bez umiaru. Można też używać sorbitol lub ksylitol, które są mniej kaloryczne niż sacharoza. Jednak, aby uzyskać odpowiedni poziom słodkości, trzeba zużyć ich znacznie więcej niż cukru. Ich spożywanie może więc doprowadzić do tego, że poziom cukru we krwi gwałtownie się zwiększy.

Jeśli chodzi o niekaloryczne substancje słodzące, to osoby chore na cukrzycę, mogą stosować:

• aspartam. Jest to podstawowy składnik słodzików. Używany do słodzenia napojów oraz deserów. Nie może być poddawany obróbce termicznej. Jego niekorzystny wpływ na organizm został potwierdzony badaniami. Nie powinien być zażywany przez kobiety w ciąży oraz osoby, które chorują na fenyloketonurię;
• sacharynę. Jest to środek słodzący, który może mieć gorzki lub lekko metaliczny posmak. Sacharyna topi się w temperaturze 228 stopni Celsjusza. Jest bardziej słodka od cukru;
• acesulfam K i cyklaminiany. Są to środki, które są rozpuszczalne w wodzie i są odporne na wysokie temperatury. Dlatego też mogą być używane do przygotowania produktów wymagających pieczenia lub gotowania;
• sukralozę. Jest ona ponad sześćset razy słodsza niż klasyczny cukier. Jest odporna na wysokie i niskie temperatury i dlatego może być z powodzeniem stosowana do gotowania i mrożenia. Uznaje się ją za najbezpieczniejszą substancję słodzącą, jaka jest obecnie dostępna dla cukrzyków, co nie oznacza, że wolno przesadzać z jej użyciem.

Warto wiedzieć, że zastępcze środki słodzące nie mogą być spożywane w dużych ilościach. Zaleca się stosowanie ich w początkach zmagania się z chorobą. W późniejszych okresach warto ograniczać ich ilość w diecie. Warto pamiętać, że każda substancja ma określoną wartość ADI, czyli wartość dopuszczalnego dziennego spożycia.

3. Czy cukrzycy mogą jeść miód?

Miód może być spożywany przez osoby chore na cukrzycę, jednak nie każdy miód jest zdrowy i naturalny. Często można znaleźć produkty sprowadzane spoza Unii Europejskie składające się m.in. z glukozy oraz fruktozy (cukry proste), dlatego trzeba zachować ostrożność. Można wypróbować małe ilości i obserwować, czy podnosi znacząco stężenie glukozy we krwi.

Warto pamiętać o tym, że produkt ten jest bardziej wartościowy niż inne słodziki. Przeprowadzone badania dowodzą, że wpływ miodu na poziom cukru we krwi jest łagodniejszy niż wpływ klasycznego cukru lub słodzików. Na dodatek miód jest słodszy od sacharozy, więc można z powodzeniem stosować go w mniejszych ilościach.

Należy jednak pamiętać, że składa się on z węglowodanów i może być spożywany tylko w ograniczonych ilościach. Jego wpływ na poziom cukru we krwi musi być monitorowany tak samo, jak ma to miejsce w przypadku spożywania innych węglowodanów. Przed wprowadzeniem miodu do swojej diety diabetyk powinien zasięgnąć porady lekarza. Może się bowiem okazać, że dany typ cukrzycy wpływa na gorszą tolerancję miodu. Trzeba też pamiętać, że miód nie został jeszcze oficjalnie uznany za produkt bezpieczny dla diabetyków. Prowadzone są badania, których celem jest sprawdzenie tego. Niewielka ilość miodu nie zaszkodzi, jednak należy spożywać go z rozwagą.