Trwa ładowanie...

Naczyniak na oku dziecka. Czy jest niebezpieczny?

 Agnieszka Gotówka
21.07.2023 06:47
Naczyniak na oku dziecka. Czy jest niebezpieczny?
Naczyniak na oku dziecka. Czy jest niebezpieczny? (https://stock.adobe.com/)

Naczyniak na oku to zmiana związana z nieprawidłowościami układu naczyniowego (krwionośnego lub limfatycznego). Ma charakter łagodnego nowotworu tkanek miękkich. Sprawdzamy, jakie są opcje leczenia naczyniaka na oku.

spis treści

1. Czym jest naczyniak na oku?

Wśród naczyniaków wyróżnia się: włośniczkowe (rozpoznawane w większości przypadków, częściej u dziewczynek, diagnozuje się je już u noworodków) płaskie, jamiste, limfatyczne (występują z częstością 1,4–3,4 przypadków na 100 tys. mieszkańców).

Z dalszej części artykułu dowiesz się jakie są perspektywy wyleczenia naczyniaka na oku.

2. Jakie są przyczyny powstawania naczyniaka na oku?

Naczyniak na oku niemowlaka to wada rozwojowa, która może wystąpić:

Zobacz film: "Jak przewijać niemowlę?"
  • na powiekach i spojówkach,
  • drogach łzowych,
  • w oczodole,
  • w przestrzeni między tęczówką i rogówką (w kącie rogówkowo-tęczówkowym),
  • w ciele rzęskowym,
  • na siatkówce i naczyniówce,
  • na nerwie wzrokowym.

Pamiętajmy jednak, że naczyniaki mogą wystąpić w każdym okresie życia, nie tylko u noworodków i niemowląt.

Naczyniak na oku u noworodka to najczęściej naczyniak włośniczkowy. Zmiana jest miękka, nieotorbiona. Ma czerwony kolor (stąd "znamię truskawkowe") i jego intensywność nasila się podczas płaczu i przy napinaniu ciała (przy ucisku blednie).

Od urodzenia mogą być też diagnozowane naczyniaki płaskie (plamiste). Od swojego zabarwienia określane są jako naczyniaki typu "czerwone wino": na początku mają jasnoczerwoną barwę, z czasem stają się ciemnoczerwone. Najczęściej zlokalizowane są w powiekach i sąsiadujących częściach twarzy, rzadziej występują w obrębie gałki ocznej.

2.1. Naczyniak na oku – przyczyny

Naczyniak może być objawem izolowanym lub być związany z innymi chorobami. W przypadku naczyniaka włośniczkowego siatkówki może być on objawem zespołu von Hippla-Lindaua (VHL). Jest to zespół rodzinnej predyspozycji do nowotworów (łagodnych i złośliwych), najczęściej naczyniaków układu nerwowego, raka nerki, torbieli jąder, nerek, jajników, płuc, wątroby i trzustki.

Z kolei naczyniak jamisty siatkówki może wystąpić w połączeniu ze zmianami skóry i ośrodkowego układu nerwowego.

3. Jakie są metody diagnozowania naczyniaka na oku?

Zmiana dobrze widoczna jest oglądana przez lekarza. Okulista sprawdza, jak osadzone są gałki oczne i czy guz nie ogranicza ich ruchomości. Mierzy też szerokość szpar powiekowych. Ocenia też samego guza: jego rozmiar i konsystencję.

Przeprowadza też badanie okulistyczne, które obejmuje: pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz ocenę reakcji źrenic na światło, a po porażeniu akomodacji, oznaczenie wady refrakcji i ocenę dna oczu.

Może też skierować małego pacjenta na badania dodatkowe, np. tomografię komputerową oraz rezonans magnetyczny.

W przypadku naczyniaków lekarz często zaleca również konsultację neurologiczną.

4. Czy istnieją zalecenia dotyczące opieki i monitorowania naczyniaka na oku?

4.1. Naczyniak na oku – leczenie

Wybór metody leczenia zależy od rodzaju naczyniaka, jego wielkości, położenia, liczby zmian, a także od obecności ewentualnych powikłań, np. owrzodzenia, martwicy czy zakażenia. Terapię rozpoczyna się również wówczas, gdy istnieje ryzyko niedowidzenia, co w przypadku dzieci może utrudnić rozwój i może skutkować trwałym upośledzeniem funkcji oka.

Naczyniaki leczy się też z powodów kosmetycznych i wówczas, gdy obniżają jakość życia. Najczęściej stosowane metody terapii to m.in. farmakoterapia (kortykosterydy ogólne i miejscowe), laseroterapia, krioterapia, rzadziej zabieg chirurgiczny. W leczeniu niemowlęcych naczyniaków krwionośnych z widocznymi owrzodzeniami pomóc też może propranolol.

4.2. Czy naczyniak na oku może zniknąć samodzielnie?

To chyba jedno z częściej zadawanych lekarzom pytań, co wcale nie dziwi. Specjaliści jednak uspokajają: cechą charakterystyczną naczyniaków jest ich gwałtowny wzrost w okresie noworodkowym (znacznie szybszy niż wzrost dziecka) oraz samoistotny zanik między 5.–7. rokiem życia (dotyczy to najczęściej występujących naczyniaków włośniczkowych).

Leczenie jest konieczne, gdy: zaburzone jest kształtowanie zmysłu wzroku, istnieje ryzyko powstania trwałych skutków w bezpośrednim sąsiedztwie (np. zniekształcenia rogówki), pojawią się powikłania, zwłaszcza krwawienie i owrzodzenie z odczynem zapalnym, naczyniak stanowi znaczny defekt kosmetyczny.

5. Czy naczyniak na oku może powodować powikłania?

W większości przypadków powikłania nie występują. W przypadku naczyniaka na oku może jednak dojść do rozwoju zeza, jaskry lub odwarstwienie siatkówki. Stąd też guz powinien być regularnie kontrolowany, a wszystkie niepokojące objawy od razu zgłaszane specjaliście.

Przeczytaj również:

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze