Pogorszenie wzroku u osób starszych

Presbiopia, inaczej starczowzroczność, nie jest żadną patologią czy wadą wzroku. Jest to naturalne zjawisko starzenia się narządu wzroku. Na czym ono polega? Obraz tworzony na siatkówce jest niewyraźny nawet przy dużym napięciu akomodacji. Okuliści określają ten proces jako oddalanie się punktu bliży wzrokowej.

1. Niewłaściwa akomodacja oka

Akomodacja to naprowadzanie soczewki przez mięsień rzęskowy do najkorzystniejszego załamywania światła. Niestety, wraz z wiekiem soczewka ulega modyfikacjom, tzn. traci elastyczność i twardnieje. Taki proces powoduje, że np. czytając, musimy oddalać od siebie tekst.

Najczęściej w przedziale wiekowym 40–45 lat zakres akomodacji to 4 dioptrie. Dla porównania u dzieci jest to zakres nawet kilkunastu dioptrii. Po 50. roku życia akomodacja jeszcze się obniża i może wynosić już tylko 2 dioptrie, a po 60. roku życia tylko dioptrię. Oczywiście spadek akomodacji jest kwestią indywidualną. Jednak w większości przypadków twardniejącą soczewkę zastępują okulary korekcyjne. Starczowzroczność pojawia się najczęściej przy oczach nadwzrocznych.

2. Czy starczowzroczność można leczyć?

Zobacz film: "Ciekawe gry i zabawy dla całej rodziny"

• Dobierane są okulary skupiające, czyli tzw. plusy.

• U osób, które mają problem z ostrością widzenia i posiadają oddzielne okulary do codziennego użytku i do czytania, okulista może zaproponować okulary progresywne, czyli takie, które w górnej części mają soczewkę minusową, a w części dolnej soczewkę plusową. Jest to idealne rozwiązanie, ponieważ nie ma potrzeby zdejmowania jednej pary okularów i zakładania drugiej.

Jednak przy takich okularach ważna jest kwestia przyzwyczajenia, ponieważ mogą na początku pojawić się zawroty głowy. Okulary nie są na receptę, dobiera się je empirycznie, ale przy starczowzroczności zalecana jest wizyta u okulisty i fachowe badanie wzroku i jego ewentualna korekta.