Zaćma u dzieci

Do niezwykle poważnych wad wzroku można zaliczyć zaćmę. Jeśli nie będzie ona leczona, może doprowadzić do niedowidzenia, zeza towarzyszącego, a nawet do zaniku gałki ocznej. Niestety, przyczyny pojawiania się zaćmy wrodzonej nie zostały do końca poznane. Na ten temat wysunięto wiele hipotez, jednak żadna z nich nie została do tej pory jednoznacznie potwierdzona. Przypuszcza się, że przyczyną występowania schorzenia może być zażywanie lekarstw przez kobietę będącą w ciąży. Warto poznać rodzaje i objawy zaćmy wrodzonej. Usuwając ją, warto sprawdzić, czy dziecko nie cierpi na astygmatyzm. Jeśli tak jest, można zastosować odpowiednie soczewki.

1. Przyczyny zaćmy wrodzonej

Jak już wspomniano, dokładne przyczyny powstawania zaćmy wrodzonej nie zostały poznane. Zakłada się, że odpowiadają za to zakażenia wewnątrzmaciczne, które miały miejsce w pierwszym trymestrze ciąży. Przypuszcza się też, że za pojawienie się zaćmy wrodzonej może odpowiadać różyczka. Szacuje się, że choroba w 30 proc. jest dziedziczna. Także niektóre schorzenia gałki ocznej mogą sprzyjać wystąpieniu zaćmy wrodzonej.

Tymi schorzeniami mogą być:

Zobacz film: "Jak zadbać o prawidłowe relacje z dzieckiem?"

• ciało szkliste,

• brak tęczówki,

• retinopatia wcześniaków,

• odwarstwienie siatkówki,

• siatkówczak.

2. Jakie są rodzaje zaćmy wrodzonej?

Można wyróżnić kilka rodzajów zaćmy wrodzonej, która może wstąpić u dzieci.

Najczęściej występuje:

• zaćma warstwowa, zwana jest też zaćmą okołojądrową. Występuje ona niezwykle często. Częściowo upośledza widzenie;

• zaćma jądrowa. Występuje rzadziej niż zaćma warstwowa;

• zaćma całkowita, która uniemożliwia prawidłowe widzenie plamkowe. Prowadzi ona do braku możliwości rozwoju widzenia u noworodka. Wpływa na powstawanie niedowidzenia wtórnego, oczopląsu i zeza;

• zaćma biegunowa;

• zaćma błoniasta;

• zaćma torebkowa przednia i tylna.

3. Jakie są objawy zaćmy wrodzonej?

Głównym objawem występującym w przypadku zaćmy wrodzonej całkowitej jest pojawienie się białej źrenicy. Kolejnym symptomem jest odruch palcowo-oczny Franceschettiego. Występuje on u dzieci niedowidzących. Takie niemowlę uciska piąstkami lub kciukami swoje oczy. Dzieci nie są też zainteresowane przedmiotami, które się im pokazuje, a na dodatek ich źrenice nie reagują na światło. Częściowa zaćma może być najczęściej rozpoznana tylko u kilkuletniego dziecka. Wynika to z faktu, że upośledza ona widzenie w taki sposób, że zostaje to zauważone dopiero przez nauczycieli lub rodziców.

4. Leczenie zaćmy u dzieci

Najlepszym sposobem na leczenie zaćmy u dzieci jest szybkie wykonanie operacji. Zwłaszcza, jeśli jest to zaćma całkowita. Można ją wykonać nawet w pierwszych tygodniach życia dziecka. Operowana może być zaćma jednooczna i obu oczu. Najczęściej stosowana jest laserowa korekcja wzroku ze wszczepieniem soczewki wewnątrzgałkowej. Zabieg ten jest obarczony – niestety – powikłaniami i bardzo często trzeba wykonywać kolejne operacje. Dlatego stosuje się też leczenie gazoprzepuszczalnymi soczewkami kontaktowymi. Dopiero, kiedy dziecko będzie starsze, przeprowadza się wszczep soczewki. Metoda ta może być z powodzeniem stosowana nawet u małych dzieci. Soczewka kontaktowa jest łatwa w zakładaniu. Metoda ta stosowana może być w leczeniu astygmatyzmu. Aby pozbyć się obydwu chorób, najlepiej zastosować odpowiednie soczewki. Astygmatyzm można mieć bowiem od urodzenia.

Niezależnie od wybranej metody leczenia najważniejsze jest prawidłowe i systematyczne przeprowadzanie rehabilitacji. Jest to bardzo ważny element. Dziecko powinno mieć zasłaniane zdrowe oko i powinno być odpowiednio zaopatrzone optycznie. Kiedy zostanie uzyskana zadowalająca ostrość wzroku, można przystąpić do leczenia oczopląsu i zeza.