Chlamydioza – objawy, leczenie, powikłania

Chlamydioza to choroba przenoszona drogą płciową. Dokładna liczba chorych w Polsce nie jest znana i z dużym prawdopodobieństwem znacznie przewyższa liczbę odnotowanych zachorowań. Jakie są przyczyny chlamydiozy? Czy osoba z chlamydią może być nosicielem bezobjawowym? I jak można zapobiegać chlamydiozie? Spróbujmy odpowiedzieć na te pytania.

1. Czy chlamydioza jest jedynie infekcją układu płciowego?

Chlamydiozy to grupa chorób zakaźnych, za których wystąpienie odpowiadają bakterie z rzędu Chlamydiales. Za zakażenia u ludzi odpowiedzialne są trzy gatunki:

• Chlamydia trachomatis – jedna z częstszych przyczyn zapalenia układu moczowo-płciowego; wtórne zakażenie może prowadzić do zapalenia spojówek,
• Chlamydia psittaci – gatunek odzwierzęcy odpowiedzialny za ornitozę objawiającą się najczęściej zapaleniem płuc,
• Chlamydophila pneumoniae – wywołuje zapalenie górnych i dolnych dróg oddechowych.

2. Czy chlamydioza jest chorobą przenoszoną drogą płciową?

Zobacz film: "Ciekawe gry i zabawy dla całej rodziny"

W potocznej świadomości, na pytanie co to jest chlamydioza, najczęściej odpowiadamy: infekcja intymna. W dużym uproszczeniu można tak powiedzieć, bowiem zakażenia chlamydialne, obok zakażeń wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), należą do najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową.

3. Czy chlamydioza jest powszechna?

3.1. Czy chlamydioza może występować u mężczyzn i kobiet?

Chlamydioza u kobiet jest dość częsta: zakażenia Chlamydia trachomatis dotyczą od kilku do kilkudziesięciu procent ogółu populacji kobiet. Częściej chorują kobiety młode, rasy czarnej, o niskim statusie socjoekonomicznym, posiadające licznych partnerów seksualnych. W wyniku infekcji rozpoznaje się u nich zapalenie cewki moczowej, szyjki macicy oraz narządów miednicy mniejszej kobiety.

Występuje też chlamydioza u mężczyzn, ale w ich przypadku ryzyko zakażenia jest 3,5 razy wyższe niż u kobiet.

Ze względu na ryzyko przeniesienia infekcji na noworodka, chlamydioza w ciąży powinna być bezwzględnie leczona.

Ciekawostką jest fakt, że zakażenia Chlamydia trachomatis u kobiet w ciąży są bardzo rzadkie w krajach skandynawskich, gdzie już od ponad dwudziestu lat prowadzi się systematyczne badania przesiewowe w kierunku infekcji chlamydialnych.

4. Jakie są objawy chlamydiozy?

Najczęstszą postacią infekcji chlamydiowej u kobiet jest zapalenie kanału szyjki macicy, które w 90 proc. ma przebieg bezobjawowy.

Jeśli objawy chlamydiozy występują, są to najczęściej:

• upławy, zwykle śluzowe lub śluzowo-ropne,
• krwawienie podczas stosunku,
• dolegliwości związane z oddawaniem moczu, np. pieczenie i ból,
• bóle podbrzusza.

5. Jakie są powikłania związane z nieleczoną chlamydią?

Infekcja może doprowadzić do zapalenia gruczołu Bartholina, szyjki macicy, macicy, torebki wątroby lub jajowodu.

Bezobjawowe nosicielstwo Chlamydia trachomatis zwiększa również ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej, poronienia i/lub przewlekłego bólu w miednicy mniejszej. Uznaje są je również za główny czynnik etiologiczny niepłodności mechanicznej.

Amerykańscy badacze zastanawiali się też, czy istnieje związek między chlamydią a rakiem. W przeprowadzony badaniach dowiedli, że zakażenie Chlamydia trachomatis dwukrotnie zwiększa ryzyko pojawienia się raka jajnika.

6. Jakie są ryzyka związane z nieleczoną chlamydiozą u kobiet w ciąży?

Infekcja zwiększa ryzyko przedwczesnego porodu oraz zapalenia spojówek i płuc u noworodków/niemowląt.

Chlamydioza u dzieci w postaci zapalenia spojówek może pojawić się ok. 2 tygodnie po urodzeniu. Jej objawy to śluzowa wydzielina zmieniająca się w ropną, obrzęk powiek, zaczerwienienie spojówki, a następnie całej gałki ocznej. Infekcji mogą towarzyszyć zapalenie błony śluzowej nosa i zapalenie ucha środkowego.

7. Jak diagnozuje się chlamydiozę?

Diagnostyka chlamydiozy wymaga wykonania badań laboratoryjnych. Stosuje się metody wykrywające przeciwciała przeciwko chlamydiom oraz badania molekularne wykrywające materiał genetyczny bakterii.

W celu pobrania materiału do badania pobiera się wymaz z szyjki macicy lub cewki moczowej oraz mocz.

Chlamydioza przenoszona drogą płciową często współistnieje z innymi chorobami tego typu. Warto zatem rozważyć wykonanie badań przesiewowych w kierunku innych zakażeń: rzeżączki, kiły, zapalenia wątroby typu B i C oraz HIV.

8. Jakie są metody leczenia chlamydiozy?

Znając przyczyny chlamydiozy, wiemy, że chorobę wywołują bakterię. A to oznacza, że leczenie wymaga podania antybiotyku.

Uwaga: leczenie chlamydiozy wymaga jedocznesnej terapii u partnera seksualnego pacjenta. Ma to podstawowe znaczenie w prewencji nawrotów zakażenia Chlamydia trachomatis.

Lekami z wyboru w terapii zakażeń układu moczowo-płciowego o etiologii chlamydianej są antybiotyki z grupy tetracyklin (tetracyklina, doksycyklina, minocyklina), makrolidów (erytromycyna, roksytromycyna, klarytromycyna, azytromycyna), chinolonów (ofloksacyna, pefloksacyna, ciprofloksacyna, norfloksacyna, sparfloksacyna) i ß-laktamów (amoksycylina).

9. Jakie informacje warto znać, jeśli podejrzewa się zakażenie chlamydią?

Przede wszystkim warto zdawać sobie sprawę, że zakażenie w każdym przypadku powinno być leczone, by nie dochodziło do przenoszenia bakterii na inne osoby. Podejrzewając infekcje, najlepiej jest wykonać badania laboratoryjne, na które może nas skierować lekarz urolog, ginekolog lub wenerolog.

Najważniejsza jest jednak profilaktyka chlamydiozy, która powinna obejmować bezpieczne zachowania seksualne (np. stosowanie prezerwatyw).