Czym są i jak leczyć zaburzenia nerwicowe?
Zaburzenia nerwicowe to tak zwany temat rzeka, zawiera w sobie wiele znaczeń. Mogą pojawić się w formie fobii oraz lęków (np. lęk przed wysokością).
1. Źródło zaburzeń nerwicowych
Źródła zaburzeń nerwicowych stanowią odrębną i indywidualną kwestię. Napady lęku mogą być wywołane przez różne bodźce (np. choroba alkoholowa, stres, traumatyczne przeżycia). Mamy wrażenie, że sytuacja zaczyna nas przerastać.
2. Symptomy zaburzeń nerwicowych
Zaburzenia nerwicowe mogą powstać zarówno na tle psychicznym, jak i somatycznym. Do pierwszych zaliczymy smutek, spadek energii, wycofanie się z życia towarzyskiego. Objawy typowo fizjologiczne uaktywniają wewnętrzne i zewnętrzne narządy. Możemy odczuwać bóle głowy, kręgosłupa, suchość w jamie ustnej, a także nadmierną potliwość. Diagnoza rodzaju nerwicy powstaje w oparciu o wyżej wymienione oznaki. Nerwica może przybrać postać zespołu lęku uogólnionego, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.
3. O zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne to inaczej nerwica natręctw. Psychika zmusza nas do wykonywania określonych czynności. Przykładem może być obsesyjne mycie rąk, sprawdzanie czy zakręciliśmy wodę lub gaz itd.
4. Zaburzenia konwersyjne i dysocjacyjne
Kiedyś zaburzenia konwersyjne i dysocjacyjne określane były mianem histerii. Wówczas lęk przeobraża się w objaw. Pojawiają się bóle głowy, gardła, napady padaczkowe – to zaburzenia konwersyjne. Zaburzenia dysocjacyjne to dla przykładu chwilowa utrata pamięci.
5. Zaburzenia fizjologiczne
Zaburzenia fizjologiczne to zaburzenia somatyczne. Zaliczymy do nich wszelkie dolegliwości związane z funkcjonowaniem narządów wewnętrznych i zewnętrznych. Możemy wówczas odczuwać kołatanie serca, nudności, biegunkę itd.
Zobacz także:
6. Typy nerwic
Nerwice uzewnętrzniają się pod postacią trzech rodzajów: nerwica depresyjna – trwałe, zmienne, o łagodnym nasileniu obniżenie nastroju, nerwica hipochondryczna, * neurastenia – odczuwanie ciągłego zmęczenia, kłopoty ze snem oraz koncentracją. Zespół stresu pourazowego Następuje on w wyniku trudnych i traumatycznych przeżyć. Pacjent żyje wspomnieniami, nie potrafi uwolnić się od przeżytych stresów. Bardzo często występuje proces izolowania się od innych ludzi.