Nadżerka w ciąży
Nadżerka w ciąży wymaga wizyty u ginekologa i profesjonalnej diagnostyki. Nie jest jednak zazwyczaj żadnym zagrożeniem dla matki i dziecka. Dzięki badaniu cytologicznemulekarz jest w stanie określić jej zaawansowanie, kolonoskopia może pomóc określić jej rozmiar. Leczenie nadżerek w ciąży nie jest praktykowane – z tym należy poczekać do porodu. Przed wybraniem metody leczenia nadżerki, trzeba poinformować lekarza, czy chce się mieć jeszcze dzieci.
1. Przyczyny i objawy nadżerki w ciąży
Nadżerka, czyli ubytek w tkance nabłonka szyjki macicy, bywa wywołana niewyleczonymi stanami zapalnymi, toczącymi się wewnątrz dróg rodnych kobiety, wywołanymi czynnikami wirusowymi, bakteryjnymi lub grzybiczymi. Nadżerka w ciąży może się pojawić wskutek uszkodzenia tkanki szyjki macicy. Może mieć to miejsce w ciąży, wskutek poronienia lub porodu. Najczęstsze przyczyny nadżerki to podrażnienia wywołane środkami plemnikobójczymi czy korzystaniem z tamponów. Na drobne uszkodzenia wewnątrz pochwy są szczególnie narażone kobiety aktywne seksualnie, choć nie tylko one miewają nadżerki.
Nadżerka w czasie ciąży może nie dawać żadnych objawów, szczególnie jeśli zmiana jest niewielka. Dość często pojawiają się jednak nieprzyjemne i niepokojące objawy w ciąży, takie jak zielonkawe lub żółte upławy, ból w czasie stosunku, ból w dolnej części pleców, bóle podbrzusza, a także plamienia międzymiesiączkowe. Plamienia w ciąży, czyli krwawienia z dróg rodnych, zawsze powinny być sygnałem, że trzeba jak najszybciej zgłosić się do ginekologa. Silne krwawienie może nawet oznaczać poronienie.
2. Diagnostyka i leczenie nadżerki w ciąży
Do diagnozy nadżerki nie wystarczy samo badanie ginekologiczne. Jeśli lekarz wyczuje w badaniu palpacyjnym niepokojące zmiany, które mogą być nadżerką, zleca badanie cytologiczne lub/i badanie kolonoskopowe. Cytologia określi, czy problemem jest rzeczywiście nadżerka, oraz jakie jest jej zaawansowanie.
Leczenie nadżerki nie zawsze jest konieczne. Nawet jeśli ginekolog uzna, że jest to konieczne, leczenie tego typu problemów odkłada się zazwyczaj na po porodzie. Jeśli kobieta dopiero planuje ciążę i zostaje u niej wykryta nadżerka wymagająca leczenia lub usunięcia – wtedy leczenie najlepiej jest zacząć przed zajściem w ciążę.
Łagodną formą leczenia są globulki dopochwowe i leki przeciwzapalne. Ingerują one tylko we florę bakteryjną pochwy i zmniejszają stan zapalny. Bardziej inwazyjne metody leczenia nadżerki, stosowane przy większych i bardziej zaawansowanych nadżerkach, np. wywołujących plamienia, to różne sposoby usuwania uszkodzonych tkanek. Usuwanie nadżerki może być wykonywane za pomocą środków chemicznych (koagulacja chemiczna), elektryczności (elektrokoagulacja lub wypalanka), ciekłego azotu (kriokoagulacja lub zamrażanie), lasera (fotokoagulacja). Wszystkie sposoby leczenia nadżerki wymagają powstrzymania się od współżycia w czasie i po leczeniu.
Wszystkie metody leczenia nadżerki stosuje się raczej przed lub po ciąży, aby nie zagrażać dziecku i nie zaburzać przebiegu porodu.