Zespół antyfosfolipidowy – charakterystyka, przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie
Zespół antyfosfolipidowy to tajemnicze schorzenie, na które chorują ludzie młodzi. Zwiększona krzepliwość krwi prowadzi do powstawania zakrzepów w różnego rodzaju naczyniach krwionośnych, co może prowadzić do wystąpienia zagrażających życiu stanów, takich jak zawał serca, udar mózgu czy zatorowość płucna. Bardzo często prowadzi do poronień, utrudnia zajście w ciąże oraz powoduje różne powikłania w czasie ciąży.
1. Zespół antyfosfolipidowy – charakterystyka
Zespół antyfosfolipidowy, nazywany inaczej zespołem Hughesa, to choroba autoimmunologiczna, czyli polegająca na tym, że układ odpornościowy człowieka atakuje swoje własne narządy oraz tkanki. Przeciwciała znajdujące się we krwi kierują się przeciwko tkance łącznej i zmienia krzepliwość krwi na skutek czego dochodzi do zatorów i zakrzepów.
2. Zespół antyfosfolipidowy – przyczyny
W dalszym ciągu nie ustalono, jakie są przyczyny zespołu antyfosfolipidowego. Zaburzenie to może towarzyszyć innym chorobom takim jak: AIDS czy nowotwór, ale także przebiega samotnie. Zespół antyfosfolipidowy, który łączy się z innymi chorobami, nazywamy zespołem wtórnym a ten, który nie łączy się z chorobami – zespołem pierwotnym.
3. Zespół antyfosfolipidowy – objawy
Typowymi i głównymi objawami zespołu antyfosfolipidowego jest zakrzepica oraz nieprawidłowości neurologiczne czyli objawy udaru mózgu. Z narządów zmysłów zakrzepica dotyczyć może oka i objawia się przemijającymi zaburzeniami widzenia. Kolejnymi objawami są bóle stawów oraz zmiany na skórze. Do najgroźniejszych objawów zespołu antyfosfolipidowego w ciąży należy poronienie.
4. Zespół antyfosfolipidowy – diagnoza
Aby zdiagnozować zespół antyfosfolipidowy, musi być spełnione minimum jedno kryterium kliniczne oraz laboratoryjne. Do kryteriów klinicznych zaliczamy: epizody zakrzepicy naczyń, niepowodzenia położnicze, natomiast do kryteriów laboratoryjnych zaliczamy: występowanie w surowicy krwi substancji, takich jak antykoagulant toczniowy, przeciwciała antykardiolipinowe oraz przeciwciała przeciwko beta-2-mikroglobulinie. Kobiety w ciąży, które chcą np.: po pierwszym poronieniu dostać skierowanie od lekarza na badania w celu zdiagnozowania zespołu antyfosfolipidowego, powinny te skierowanie otrzymać. Jeśli w ciąży nie zostanie wdrożone odpowiednie leczenie, będzie to skutkowało kolejnymi poronieniami.
5. Zespół antyfosfolipidowy – leczenie
Jeśli zostaną zauważone symptomy zakrzepicy żylnej lub tętniczej, to wdraża się leczenie przeciwzakrzepowe. Leczenie zespołu antyfosfolipidowego w ciąży nie jest przyjęte z góry. Najczęściej podawany jest zastrzyk z heparyny, które mają poprawić funkcjonowanie układu krzepnięcia. Dzięki nim kobieta nie tylko ma większe szanse na donoszenie ciąży, ale chronią one ją również przed wystąpieniem zatoru. Drugą metodą jest podawanie kwasu acetylosalicylowego, jednak jest to leczenie mniej skuteczne.