Insulinooporność
Jest to stan organizmu, w którym tkanki stają się oporne na działanie hormonu, jaki produkowany jest przez trzustkę. Mowa o insulinie, która pozwala m.in. na spalanie spożytej z pokarmem energii. Skutkiem insulinooporności jest podwyższony poziom glikemii. Stan chorego pogarsza wystąpienie hiperinsulinizmu.
Insulinooporność
By zdiagnozować insulinooporność, wykonuje się badanie krzywej cukrzycowej w połączeniu z tzw. krzywą insulinową. W celu oznaczenia poziomu glukozy i insuliny pobiera się próbkę krwi (pacjent musi być na czczo).
Kolejnym krokiem jest wypicie przez badanego roztworu 75 g glukozy, a następnie pobranie kolejnej próbki krwi po upływie godziny oraz dwóch godzin od wypicia specyfiku. Gdy otrzymane wyniki naniesie się na wykres, otrzyma się charakterystyczną krzywą.
To też warto wiedzieć
- Cukrzyca w ciąży
- Cukrzyca u dzieci
- Cukrzyca przyczyny
- Cukrzyca a oczy
W terapii insulinooporności istotne jest połączenie leczenia farmakologicznego, aktywności fizycznej i odpowiednio zbilansowanej diety. Zasady żywienia opierają się na wprowadzeniu do codziennego menu produktów pełnoziarnistych, nieprzetworzonych. Konieczne jest wyeliminowanie słodyczy oraz jedzenia typu fast food. Przepisy dla cukrzyków są często bardzo zróżnicowane.
Dbanie o aktywność fizyczną oraz przestrzeganie diety pozwolą nie tylko zminimalizować ryzyko rozwoju cukrzycy, ale pozytywnie wpłyną również na cały organizm. Poprawi się samopoczucie chorego, zauważalna stanie się również zmiana sylwetki (np. utrata zbędnych kilogramów). Insulinooporność wymaga bezwzględnego leczenia, by nie dopuścić do rozwoju cukrzycy typu 2.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
