Łupież pstry

Łupież pstry to powierzchowna infekcja grzybicza skóry, która często bywa mylona z innymi powszechnie występującymi wysypkami. Łupież pstry może pojawić się u osób w każdym wieku, ale najczęściej dotyka nastolatków i osób młodych. Ma to związek z faktem, że w tym czasie gruczoły łojowe są najbardziej aktywne. Infekcja jest bardziej powszechna w klimacie tropikalnym i półtropikalnym. Niestety, łupież pstry ma tendencję do nawracania – pojawia się ponownie u 80% chorych po dwóch latach od wystąpienia pierwszych objawów.

1. Przyczyny i objawy łupieżu pstrego

Łupież pstry jest wywoływany przez drożdże Pityrosporum orbiculare i Pityrosporum ovale, które występują na zdrowej skórze człowieka. Drożdże te znajdują się w warstwie rogowej naskórka i mieszkach włosowych, w pobliżu gruczołów łojowych. Na skutek działania niektórych czynników drożdże mogą przekształcić się w chorobotwórczą postać znaną jako Malassezia furfur, która wywołuje łupież pstry. Do pojawienia się infekcji przyczyniają się: usunięcie gruczołu nadnerczy, choroba Cushinga, ciąża, niedożywienie, oparzenia, terapia steroidami, osłabienie układu odpornościowego, stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, bardzo wysoka temperatura oraz nadmierna wilgotność powietrza.

Symptomy łupieżu pstregoto: hipopigmentacja (odbarwienie skóry), przebarwienia lub czerwone płaskie wykwity, które mogą łączyć się w duże płaty z przylegającą delikatną łuską. Wysypka pojawia się głównie na tułowiu, ale może wystąpić również na kończynach. Hipopigmentacja ma miejsce, ponieważ drożdże wydzielają związki chemiczne, które hamują działanie melanocytów, co prowadzi do zmniejszenia produkcji melaniny. Z kolei przebarwienia lub zaczerwienienie to wynik reakcji skóry na stan zapalny.

2. Rozpoznanie i leczenie łupieżu pstrego

Zobacz film: "Za co lekarze przyznają punkty w skali Apgar?"

W celu rozpoznania łupieżu pstrego stosuje się test na obecność drożdży Candida albicans. Ponadto wykonuje się badanie pod lampą Wooda oraz badanie kultur drożdży. Postawienie diagnozy nie jest jednak łatwe, gdyż objawy łupieżu pstrego można pomylić z symptomami bielactwa, łupieżu, łojotokowego zapalenia skóry, syfilisu, różowego łupieżu Gilberta, wyprysków w kształcie monet oraz łuszczycy kropelkowatej.

Obecnie stosowane są różne metody leczenia łupieżu pstrego. Ze względu na fakt, że drożdże zamieszkują wierzchnią warstwę skóry, miejscowe leki o działaniu przeciwgrzybiczym są bardzo skuteczne. Jeśli wysypka jest bardzo rozległa, można zastosować doustne leki przeciwgrzybicze. Warto pamiętać, że nawet jeśli chorobotwórcze drożdże zostaną usunięte dzięki leczeniu, hipopigmentacja może utrzymywać się przez kilka tygodni, dopóki melanocyty nie zaczną ponownie produkować melaniny. U większości osób, które miały łupież pstry, wysypka nawraca, dlatego też może zaistnieć konieczność profilaktycznego stosowania leków, by uniknąć kolejnych problemów z łupieżem.

Łupież pstry może powodować dyskomfort związany ze zmianami w wyglądzie skóry, dlatego po wystąpieniu niepokojących symptomów nie warto zwlekać z wizytą u lekarza i rozpoczęciem leczenia.