Przepuklina pachwinowa: przyczyny i leczenie

Ściana jamy brzusznej nie na całym obszarze jest tak samo mocna. Są miejsca, w których jest słabsza. I to tam właśnie może dojść do powstania wspomnianego we wstępie worka przepuklinowego. Jeśli wypełni się elementami jamy brzusznej, najczęściej fragmentem jelita, ale też janika lub pęcherza moczowego, można mówić o przepuklinie. Uwypukla się ona pod skórą w postaci miękkiego guza.

Wyróżnia się:

• przepuklinę pachwinową skośną (może być wrodzona) – może ulec uwięźnięciu i penetrować do worka mosznowego lub warg sromowych,
• przepuklinę pachwinową prostą (zawsze nabyta) – nie schodzi do worka mosznowego i prawie nigdy nie ulega uwięźnięciu.

Jesli przepuklina jest mała, może nie dawać żadnych objawów. Najczęściej jednak zaobserwować można:

• ból i pieczenie (zwłaszcza przy podnoszeniu ciężkich przedmiotów i kaszlu)
• widoczne uwypuklenie w pachwinie powodujące dyskomfort (w przypadku dzieci powiększa się przy płaczu i krzyku, cofa się, gdy niemowlę się uspokoi, w kąpieli i w czasie snu)

Uwięźnięta przepuklina pachwinowa – objawy:

• twardy i bolesny guz
• niepokój, w przypadku dzieci silny płacz
• zaczerwienie okolic pachwiny
• wzdęcie brzucha, wymioty, zatrzymanie gazów i stolca, gorączka (gdy dojdzie do niedrożności)

Wśród czynników ryzyka wymienia się:

• płeć męską (przepuklina pachwinowa u kobiet występuje zdecydowanie rzadziej niż u mężczyzn, co związane jest zawartością i funkcją kanału pachwinowego),
• podeszły wiek,
• niedożywienie lub otyłość,
• przewlekle podwyższone ciśnienie jamy brzusznej (będące wynikiem wysiłku fizycznego, powiększenia gruczołu krokowego lub zaparć, ale też wodobrzusza i POChP)
• palenie papierosów,
• relaparotomia (ponowne otwarcie jamy brzusznej),
• przewlekłe stosowanie sterydów,
• defekt metabolizmu kolagenu.

Bardzo czesto do postawienia trafnej diagnozy wystarczy wywiad i badanie fizykalne. Lekarz bada wówczas bolesne miejsce w pozycji stojącej Jeśli zauważy miękki twór w okolicy pachwinowej, który w pozycji leżącej łatwo się odprowadza się do jamy brzusznej, z dużym prawdopodobieństwem powodem problemów jest przepuklina pachwinowa.

Przydatne w diagnostyce mogą być też badania obrazowe: USG z próbą Valsalvy, tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny.

Przepuklina pachwiona (wrodzona i nabyta) stanowi wskazanie do operacji. Nigdy bowiem nie znika sama. Zabieg można wykonać w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym u pacjentów w każdym wieku (także u niemowląt).

W ramach możliwości zabieg wykonywany jest metodą laparaskopową, ambulatoryjnie, w ramach tzw. chirurgii jednodniowej.

Przepuklina pachwinowa – leczenie nieoperacyjne

Nie ma leczenia zachowawczego przepukliny pachwinowej. Stosuje się leczenie operacyjne, a także metody zapobiegające wystąpieniu powikłań, m.in.

• unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego,
• profilaktykę zaparć,
• stosowanie pasa przepuklinowego.

Bardzo ważne są też regularne wizyty u lekarza chirurga i stosowanie się do jego zaleceń.

Najgroźniejszym powikłaniem przepukliny pachwinowej jest jej uwięźnięcie. Najcześciej dotyczy to przepuklin skośnych.

O uwieźnięciu mówi się wtedy, gdy do worka przepuklinowego dostają się pętle jelita (najczęściej cienkiego) i nie mogą się cofnąć do jamy brzusznej. Powoduje to powstanie objawów niedrożności.

Taki stan wymaga natymiastowej interwencji chirurgicznej, bo długotrwałe niedokrwienie uwięźniętej pętli może doprowadzić do martwicy jelita.