Refluks jelitowo-przełykowy

Refluks jelitowo-żołądkowy to zaburzenie czynności przewodu pokarmowego. Polega na cofaniu się soli kwasów żółciowych do żołądka zamiast do jelita cienkiego. Działanie jest niszczące dla śluzówki żołądka. Jakie są przyczyny refluksu jelitowo-żołądkowego? Po jakich objawach możemy stwierdzić, że być może na niego cierpimy? Jak wygląda profesjonalna diagnoza? Jak należy leczyć tego typu refluks?

1. Co odpowiada za refluks jelitowo-żołądkowy?

Niestety, nie ma jednej przyczyny, która odpowiada za refluks jelitowo-żołądkowy. Najprawdopodobniej powód jego powstawania tkwi w zaburzeniach pracy nerwów, które dochodzą do dwunastnicy i dróg żółciowych. Problem ten może pojawiać się u osób, u których wycięto pęcherzyk żółciowy. Inną przyczyną może być nadmierna relaksacja odźwiernika, zmiana motoryki odźwiernika lub zmniejszona siła perystaltyki. Kolejną przyczyną refluksu jelitowo-żołądkowego może być rozrost dołeczków żołądkowych, zastój krwi i rozszerzenie naczyń.

2. Jakie są najczęstsze objawy i diagnoza refluksu jelitowo-żołądkowego?

Zobacz film: "Ciekawe gry i zabawy dla całej rodziny"

Refluks jelitowo-żołądkowy objawia się najczęściej bardzo silnymi i nieprzyjemnymi bólami nadbrzusza. Mogą mu towarzyszyć wymioty z żółcią. W celu potwierdzenia schorzenia należy wykonać badania radioizotopowe – test Hida. Badanie to polega na przełknięciu posiłku zawierającego znacznik izotopowy. Zabarwia on treść dwunastnicy, która staje się widoczna na zdjęciu radiologicznym. Dzięki temu jest możliwe zaobserwowanie, czy zawartość dwunastnicy cofa się z powrotem do żołądka. Lekarz może również zlecić pomiar żółci w żołądku. Trwa on 24 godziny. W tym celu do żołądka, pod znieczuleniem miejscowym, zostaje włożona przez nos sonda. Jest ona podłączana do niewielkich rozmiarów rejestratora. Urządzenie rejestruje, czy żółć cofa się z dwunastnicy do żołądka poprzez pomiar jej ilości w tym drugim narządzie.

3. Jak leczyć refluks jelitowo-żołądkowy?

Jeżeli zlecone badania potwierdzą, że pacjent cierpi na refluks jelitowo-żołądkowy, o dalszym leczeniu decyduje gastrolog. Najczęściej stosuje się inhibitor pompy protonowej oraz leki propulsacyjne. Inhibitor zmniejsza wytwarzanie kwasu solnego i podwyższa jednocześnie PH w żołądku. Leki natomiast zwiększają perystaltykę jelit, co ogranicza ryzyko cofania się żółci z dwunastnicy do żołądka.

Podczas leczenia refluksu jelitowo-żołądkowego istotna jest także odpowiednia dieta. Stosuje się w tym przypadku dietę lekkostrawną, jedząc często, ale mniejsze porcję. Dobrze, jeżeli przyjmowanie pokarmów odbywa się o stałych porach dnia. Należy przy tym pamiętać, aby nie spożywać pokarmów ciężkostrawnych, alkoholu, ostrych przypraw, napojów gazowanych, kawy, herbaty i nie palić papierosów.