Zaburzenia nerwicowe a mechanizm błędnego koła
W przypadku zaburzeń nerwicowych pojawia się pojęcie błędnego koła. Nie wszyscy chorzy zdają sobie sprawę z jego istnienia. Towarzyszą mu przede wszystkim: lęk, symptomy somatyczne, a także zaburzenia nerwicowe.
1. Oznaki nerwicy
Symptomy nerwicy możemy zróżnicować na: somatyczne (dolegliwości napięciowe, bólowe – np. bóle głowy, brak czucia w pewnych obszarach ciała, mrowienie, zawroty głowy itp.), emocjonalne (lęki napadowe, fobie, lęk wolnopłynący, napięcie, chwiejność emocjonalna itd.) i poznawcze (depersonalizacja, trudności z zasypianiem oraz koncentracją).
2. Definicja mechanizmu błędnego koła
Błędne koło dotyczy przede wszystkim objawów somatycznych nerwicy i emocji. Poczucie zagrożenia jest tak silne, że może wpłynąć na nasz stan fizyczny. Podczas paniki możemy odczuwać kołatanie serca, duszność, nadmierną potliwość. Tego typu symptomy przekonują, że nasze życie jest zagrożone. Lęk nasila się i jednocześnie zostają wzmocnione objawy somatyczne. Chora osoba bardzo mocno przeżywa te wszystkie dysfunkcje. Jednocześnie panicznie boi się powtórki. Obszar poczucia bezpieczeństwa najczęściej zawęża się do własnego mieszkania, pokoju. Pacjent unika miejsc, w których wcześniej doznał ataku paniki.
3. Czy „błędne koło” można opanować?
Należy przede wszystkim znaleźć sposób na jego przerwanie. Warto zatem poznać dokładnie własne myśli i reakcje. W momencie uaktywnienia się oznak somatycznych należy opanować patologiczną gonitwę myśli. Koniecznie trzeba powiedzieć sobie: dosyć!
Zobacz także:
4. Lęki napadowe
Lęk nie trwa cały czas. Pojawia się od czasu do czasu. Panika może trwać do 20 minut. Po ataku pacjent staje się zmęczony i senny. W nauce radzenia sobie z własnym błędnym kołem pomocne są techniki poznawcze i behawioralne.