Autyzm atypowy. Przyczyny, objawy, leczenie

Autyzm atypowy to jedna z odmian autyzmu, diagnozowana zwykle później niż autyzm klasyczny. Czym jest autyzm? Jest to zaburzony odbiór wrażeń zmysłowych i trudności w komunikowaniu się, wyrażaniu swoich emocji i rozpoznawaniu intencji i uczuć innych ludzi.

W przypadku autyzmu atypowego pierwsze objawy pojawiają się około 3. roku życia dziecka. Zazwyczaj oprócz wyżej wymienionych objawów pojawiają się także inne zaburzenia rozwoju oraz liczne schorzenia o podłożu genetycznym, które sprawiają, że trudno jest wychwycić typowe objawy autyzmu.

Symptomy autyzmu atypowego zwykle utrzymują się w większym lub mniejszym stopniu do końca życia.

Przyczyny autyzmu atypowego nie do końca zostały poznane i zbadane. Wśród czynników ryzyka wystąpienia tego zaburzenia znajdują się:

• starszy wiek rodziców;
• wcześniactwo;
• niska waga urodzeniowa;
• przyjmowanie niektórych leków;
• zanieczyszczenie środowiska;
• toksoplazmoza w ciąży;
• urazy okołoporodowe;
• dziecięce porażenie mózgowe;
• infekcje bakteryjne i wirusowe w ciąży.

Najczęstszymi czynnikami genetycznymi, które uznawane są za przyczyny autyzmu atypowego, możemy wyróżnić:

• stwardenienie guzkowate;
• mutacja: zespół łamliwego chromosomu X;
• mutacja genu ADA2;
• mutacje niektórych genów z regionu chromosomów 2 i 7.

Autyzm atypowy zwykle objawia się bardzo późno. Do 3. roku życia maluch może rozwijać się prawidłowo, choć zazwyczaj wykazuje problemy z budowaniem relacji społecznych i komunikacją, co jest typowe dla spektrum autyzmu.

Objawy autyzmu tego rodzaju mogą odbiegać od klasycznych jego symptomów. Zwykle nie są spełnione 3 podstawowe kryteria diagnostyczne (interakcje społeczne, stereotypowe zachowania i komunikacja), bądź też objawy w 2 z 3 tych kryteriów nie są bardzo nasilone.

Co powinno zaniepokoić rodziców? Warto zainteresować się, gdy maluch:

• nie wskazuje rzeczy dłonią;
• nie robi postępów w mówieniu;
• nie utrzymuje kontaktu wzrokowego;
• nie wodzi wzrokiem za przedmiotami;
• bardziej interesują go przedmioty niż ludzie.

W takiej sytuacji warto zasięgnąć porady lekarskiej, aby potwierdzić lub wykluczyć autyzm atypowy.

Terapia autyzmu atypowego powinna być w każdym przypadku dopasowana do każdego dziecka indywidualnie. Podobnie, jak nie ma jednakowych objawów tej choroby, nie istnieje również jedna metoda odpowiadająca za leczenie tego zaburzenia.

W przypadku autyzmu najczęściej stosowana jest terapia behawioralna - nauczenie chorej osoby umiejętności związanych z relacjami społecznym i komunikacją.