Kurza ślepota

Za kurzą ślepotę odpowiada nieprawidłowa praca pręcików, czyli części siatkówki oka. Pręciki są wyposażone w pigment – czerwień wzrokową (rodopsynę). Składnik ten odpowiada właśnie za prawidłowe widzenie po zmierzchu. Określenie „kurza” wzięło się stąd, że kury również słabo widzą w przyciemnianych pomieszczeniach.

Zdarza się, że choroba jest wrodzona. Zaliczana jest wtedy do symptomów „stacjonarnej wrodzonej ślepoty nocnej”, czyli schorzeń o podłożu genetycznym. W tym przypadku słabe widzenie po zmierzchu ma miejsce już od okresu niemowlęcego, ale choroba dalej nie postępuje. Kurza ślepota może wskazywać także na dystrofię siatkówki, również o charakterze dziedzicznym. W końcu ślepota zmierzchowa jest wynikiem wzmożonego rogowacenia rogówki i spojówki. Te ostatnie choroby są efektem niedoboru witaminy A (dotyczą więc w znacznej mierze osoby niedożywionej, z anoreksją). Kurza ślepota dotyka też alkoholików, a w rzadkich przypadkach towarzyszy jaskrze lub zaćmie.

Słabe widzenie po zmierzchu następuje stopniowo, tzn. pogarsza się każdego dnia. Zaburzenia ostrości widzenia są zauważalne również podczas przechodzenia z jasnego miejsca do ciemniejszego. Ponadto objawem jest odczuwana suchość oka, a w przypadku choroby wynikającej z niedoboru witaminy A – niski jej poziom.

W sytuacji niedoboru witaminy A – uzupełnia się jej braki. Dodatkowo stosuje się leki nawilżające oko. Jedynie tyle, a rokowania nie są dobre. Choroba ma charakter postępujący i może prowadzić do całkowitej ślepoty.

• Jak zadbać o zmęczone oczy?
• Najlepsze metody na bolące oczy
• Rozpoznanie zaćmy

Aby ustrzec się przed zachorowaniem, warto wzbogacać dietę o produkty z witaminą A (produkty mleczne, ryby, jaja, pomidory, marchew, szpinak, brokuły, czerwona papryka).