Menopauza a nietrzymanie moczu
Według badań nawet co trzecia kobieta przechodząca przekwitanie ma problem z nietrzymaniem moczu. Popuszczanie moczu jest wstydliwą dolegliwością, o której panie bardzo często nie mówią nawet swojemu lekarzowi.
1. Przyczyny nietrzymania moczu
Inkontynencja w czasie menopauzy ma zazwyczaj charakter nietrzymania moczu wysiłkowego albo z parcia. Nietrzymanie moczu z parcia to gwałtowny przymus oddania moczu, nierzadko kończący się jego wyciekiem. Z kolei wysiłkowe nietrzymanie moczu jest niekontrolowanym wyciekiem mającym miejsce w czasie wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, między innymi podczas kichania, kaszlu lub dźwigania ciężkich rzeczy.
Główną przyczyną nietrzymania moczu w czasie menopauzy jest niedobór estrogenu. To żeński hormon płciowy, który jest odpowiedzialny między innymi za prawidłowe działanie nabłonka wewnętrznej powierzchni cewki moczowej oraz pęcherza moczowego. W czasie przekwitania słabną również mięśnie kontrolujące pracę pęcherza moczowego, przez co utrzymywanie moczu sprawia większy problem.
2. Objawy nietrzymania moczu
Pierwszym objawem, który może świadczyć o tym krępującym schorzeniu, jest częsta potrzeba oddawania moczu. Inkontynencja może być powodem innych dolegliwości, na przykład bezsenności wynikającej z przymusu częstego chodzenia do toalety.
W wielu przypadkach nietrzymanie moczu jest przyczyną niepokojów, a w skrajnych przypadkach nawet depresji. Wstyd związany z inkontynencją może być powodem rezygnacji z uprawiania seksu oraz konfliktów małżeńskich. Efektem ubocznym nietrzymania moczu jest bardzo często pojawianie się zmian skórnych wynikających z podrażnienia skóry moczem.
3. Leczenie nietrzymania moczu w trakcie menopauzy
Najczęściej stosowaną formą leczenia nietrzymania moczu w trakcie menopauzy jest hormonalna terapia zastępcza oraz miejscowe podawanie środków zawierających estrogen. Dobre efekty przynosi także ćwiczenie mięśni dna miednicy. Wzmocnienie tych mięśni może znacznie ograniczyć objawy inkontynencji, a nawet je całkowicie zlikwidować.
Często stosowaną formą leczenia jest także trenowanie mięśni pęcherza moczowego. Trening ten polega na wykonywaniu prostych ćwiczeń zmuszających pęcherz do dłuższego utrzymywania większych ilości moczu.
W niektórych przypadkach inkontynencji, aby wzmocnić mięśnie miednicy, lekarze zalecają używanie gałek dopochwowych lub wykorzystanie stymulacji elektrycznej.
Pomocna w leczeniu jest również odpowiednio skomponowana dieta. Dobre rezultaty przynosi między innymi ograniczenie ilości spożywanej kawy. Kofeina ma działanie moczopędne. Dietetycy zalecają również w takich sytuacjach spożywanie dużej ilości warzyw i owoców.
Doraźnym rozwiązaniem problemu może okazać się zastosowanie wkładek urologicznych, które zabezpieczają bieliznę przed kontaktem z moczem. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów koniecznie należy skontaktować się z lekarzem.
