Poziom glukozy
Badanie poziomu glukozy jest ważne zarówno podczas planowania ciąży, jak i w jej trakcie. Poziom glukozy oznacza się we krwi w badaniu jednorazowym lub w doustnym teście obciążenia glukozą, który wymaga kilku pobrań krwi. W badaniu ogólnym moczu także oznacza się obecność i poziom glukozy. Takie badania warto zrobić przed ciążą, gdyż dzięki nim wiemy na pewno, czy nie pojawił się stan przedcukrzycowy lub cukrzyca, szczególnie, jeśli jesteśmy obciążeni genetycznie takim ryzykiem. Nawet jeśli zrobimy takie badanie przed ciążą, konieczne jest jego powtórzenie między 24., a 28. tygodniem, aby stwierdzić, czy nie pojawiła się cukrzyca ciążowa.
1. Jak wygląda badanie glukozy?
Badanie glukozy to badanie krwi. Krew pobiera się z żyły łokciowej. Jednorazowe badanie krwi przeprowadza się na czczo. Nie należy jeść ani pić niczego oprócz wody przez 8 godzin poprzedzających badanie. Stan przedcukrzycowy diagnozuje się, jeśli wynik badania glukozy jest pomiędzy 100, a 125 mg/dL (5,6- 6,9 mmol/L). Jeśli po dwukrotnym badaniu wynik przekracza 126 mg/dL lub 7,0 mmol/L, najprawdopodobniej jest to cukrzyca.
W przypadku testu doustnego obciążenia glukozą, niezależnie, czy jest to badanie kobiet w ciąży, czy nie, także trzeba przyjść na czczo. W przypadku tradycyjnego testu obciążenia glukozą, pierwszą próbkę krwi pobiera się na czczo, po czym osobie badanej podaje się roztwór 75 g glukozy. Druga próbka pobierana jest po 2 godzinach.
Test doustnego obciążenia glukoząu kobiet w ciąży wykonuje się między 24., a 28. tygodniem ciąży. Przed tym testem nie trzeba być ma czczo, polega on na podaniu kobiecie do wypicia roztworu 50 g glukozy. Przed wypiciem glukozy oznacza się poziom cukru we krwi. Godzinę po podaniu płynu, bada się poziom glukozy po raz drugi. W przypadku wyniku nieprawidłowego (powyżej 140 mg/dL lub 7,8 mmol/L), zlecany jest normalny test obciążenia glukozą.
Badanie cukru w moczu wygląda jak każde inne badanie moczu. Mocz oddaje się do wyjałowionego pojemnika i transportuje do laboratorium. Jeśli w badaniu ogólnym moczu pojawi się glukoza, jest to zły znak i oznacza to, że cukru we krwi jest na tyle dużo, że nerki nie radzą sobie z jego wchłanianiem lub nie działają prawidłowo, podczas gdy cukier we krwi jest prawidłowy.
2. Co oznacza hiperglikemia i hipoglikemia?
Hiperglikemia, czyli zbyt wysoki poziom cukru we krwi to najprawdopodobniej skutek cukrzycy. Cukier może się podnieść także wskutek chorób takich jak:
- zespół Cushinga;
- niewydolność nerek;
- akromegalia.
Także leki mogą wywołać hiperglikemię. Podniesienie cukru we krwi może wystąpić u osób przyjmujących regularnie kortykosteroidy, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, tabletki antykoncepcyjne , hormonalną terapię zastępczą, kwas acetylosalicylowy. Do hiperglikemii dochodzi też wskutek przyjmowania zbyt dużej ilości pokarmów.
Hipoglikemia to zbyt niski poziom cukru we krwi, nazywany także niedocukrzeniem. Może być on wywołany niedoczynnością tarczycy lub nadnerczy, chorobami wątroby. Pojawia się także w przypadku nadużywania alkoholu i stosowania sterydów anabolicznych. U cukrzyków hipoglikemia bywa wywołana przyjęciem zbyt dużej ilości insuliny.