Przyczyny cukrzycy typu 1 

Charakteryzuje się dosyć prostym mechanizmem. W wyniku zwiększonej pracy układu odpornościowego dochodzi do niszczenia przeciwciał, które ostatecznie niszczą komórki trzustki, których zadaniem jest produkcja insuliny.

Kiedy około 90 proc. tak zwanych beta komórek ulega degradacji dochodzi do zaistnienia dostrzegalnych oznak cukrzycy. Niemożność wytwarzania insuliny prowadzi do gromadzenia się glukozy we krwi.

Badania dowodzą, że szanse odziedziczenia choroby zamykają się w 10 proc. Jednak małe dzieci w większości przypadków dziedziczą cukrzycę typu 1 od ojca. Warto wiedzieć, że odnaleziono około 18 lokacji genetycznych oznaczonych IDDM1 – IDDM18.

Odkrywanie nowych obszarów genetycznych to proces złożony i możliwy tylko dzięki postępowi nauk genetycznych. Nie można jednak jednoznacznie zdefiniować źródeł genetycznych. Ostatnimi laty zwiększenie zachorowalności na cukrzycę typu 1 miało miejsce w USA.

Tak jak powyżej wspomniano, organizm ludzki potrafi sam zaatakować swój układ odpornościowy. Po kontakcie z czynnikiem patogenicznym dochodzi do zainfekowania wysp trzustkowych. We krwi kumulują się przeciwciała przeciwwyspowe i przeciwinsulinowe. Powoli niszczeniu ulegają beta komórki.

• Cukrzyca w ciąży
• Cukrzyca u dzieci
• Przyczyny cukrzycy
• Objawy cukrzycy

W ostatecznej fazie choroby produkcja insuliny jest całkowicie zaburzona. Jawna cukrzyca ma miejsce wówczas, gdy nieprawidłowa glikemia powstaje zarówno przed posiłkiem, jak i po.

Zadaniem niektórych wirusów jest lokalizacja trzustki i niszczenie komórek odpowiedzialnych za produkcję insuliny. Szczególnie wirus Coxackie poddawany jest szczegółowym badaniom. W wieku dziecięcym wywołuje wysypkę, rzadziej poważniejsze zakażenia. To właśnie ten rodzaj czynnika patogenicznego może być zaczynem do atakowania własnego układu odpornościowego.

Lekarze są zgodni – cukrzyca typu 1 występuje częściej zimą, a co za tym idzie w miejscach cechujących się chłodnym klimatem. Również dieta, jaką przyjmujemy w dzieciństwie, ma wpływ na progres choroby. Rzadziej na cukrzycę zapadają dzieci karmione długo mlekiem matki. Choroba tego rodzaju nie jest wywołana przez jedzenie bogate w cukier.

Zachorowania na cukrzycę typu 1 są rzadsze niż na cukrzycę typu 2, niemniej jednak w przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat nastąpiło zwiększenie jej występowania. Do głównych czynników ryzyka należą: zakażenia w wieku dziecięcym, cukrzyca typu 1 występująca u ojca, starszy wiek matki, choroby autoimmunologiczne, tak zwany stan przedrzucawkowy w okresie ciąży.