Wypadanie macicy - przyczyny, objawy i leczenie

Macica to narząd mięśniowy, znajdujący się między pęcherzem moczowym a odbytnicą, umocowany w jamie macicy więzadłami, kształtem przypominajacy gruszkę.

Macicę, jak i pęcherz moczowy, odbytnicę oraz pochwę we właściwej pozycji utrzymują mięśnie dna miednicy. Jeśli mięśnie to są osłabione, a także dochodzi do rozluźnienia ścięgien oraz więzadeł aparatu podtrzymującego narządy, ma miejsce obniżenia macicy do kanału pochwy, co może prowadzić nawet do jej wypadnięcia.

Panie, które cierpią z powodu zaburzenia statyki narządów miednicy mniejszej, często zgłaszają jednocześnie obniżenie pęcherza. W wielu przypadkach obserwują równie wypadanie pochwy, w skrajnych przypadkach może dojść nawet do odwrócenia jej na drugą stronę.

Przyczyny wypadania macicy to m.in.:

• ciężki poród;
• urodzenie dziecka dużych rozmiarów;
• ciężka praca fizyczna;
• kilka porodów;
• wrodzone zaburzenia metabolizmu kolagenu;
• niedobór estrogenów podczas menopauzy;
• uprawianie wysiłkowej dyscypliny sportu;
• przewlekłe zaparcia.

Wypadanie macicy objawia się m.in.:

• parciem na mocz;
• uczuciem pełności w kroczu;
• nieprawidłowym strumieniem moczu;
• nietrzymaniem moczu;
• uczuciem niecałkowitego wypróżnienia;
• nietrzymaniem gazów i stolca;
• zwiększoną częstością potrzeby oddawania moczu;
• koniecznością silnego parcia na stolec;
• bolesnymi stosunkami płciowymi;
• bólem w podbrzuszu i pleców w okolicy lędźwiowej.

Jeśli obserwujemy wyżej wymieniony objawy wskazujące na obniżenie macicy, powinniśmy udać się do ginekologa.

Lekarz w pierwszej kolejności przeprowadzi wywiad, który obejmuje objawy choroby, pytania dotyczące ilości porodów, ich przebiegu, dotychczasowych terapii oraz zażywanych lekarstw.

Lekarz po przeprowadzeniu wywiadu zleca zwykle dalsze badania, takie jak:

• badanie uroginekologiczne;
• badanie USG transwaginalne, USG krocza i pochwy;
• test kaszlowy.

Schorzenie to wymaga specjalistycznego leczenia. Nie powinniśmy ignorować wypadania macicy, ponieważ może to doprowadzić do wielu negatywnych konsekwencji zdrowotnych, m.in. zakażeń i infekcji dróg moczowych.

We wczesnym stadium w leczeniu tego schorzenia niekiedy stosowane są pessary. W ostatnim etapie choroby, gdy wypadanie macicy jest wyraźne, a nawet może wysuwać się na zewnątrz, podlega leczeniu operacyjnemu, które eliminuje objawy choroby i pozwala kobiecie na prawidłowe funkcjonowanie.

W przypadku starszych pacjentek czasem przeprowadza się całkowite usunięcie macicy lub zamknięcie pochwy.

Po zdiagnozowaniu wypadania macicy konieczne jest wprowadzenie zdrowych nawyków. Warto zrezygnować z dźwigania ciężarów. W razie występowania zaparć, bólu w dolnej części kręgosłupa lub problemów z oddawaniem moczu, warto udać się do lekarza.

Panie w wieku dojrzałym mogą otrzymać od lekarza specjalne kremy lub globulki z dodatkiem estrogenów, których zadaniem jest wyrównanie gospodarki hormonalnej i wzmocnienie tkanek utrzymujących narządy rodne.