Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Małgorzata Horbaczewska

Zaburzenia miesiączkowania

Avatar placeholder
02.09.2015 14:37
Zaburzenia miesiączkowania
Zaburzenia miesiączkowania (Zdjęcie brzucha / Shutterstock)

Problemy z miesiączką to dla kobiet powód do niepokoju - regularne miesiączki o zbliżonym nasileniu krwawienia stanowią bowiem oznakę zdrowia. Gdy krwawienie miesięczne zanika, jest nieregularne i skąpe lub wręcz przeciwnie – bardziej obfite niż zwykle – kobiety zaczynają obawiać się, że zaburzenia miesiączkowania są wynikiem problemów zdrowotnych, na przykład zaburzeń hormonalnych. Często zdarza się, że nieregularna miesiączka ma związek z innymi dolegliwościami, takimi jak suchość pochwy. Objawów tych nie należy lekceważyć – zaburzenia miesiączkowania wymagają konsultacji lekarskiej.

spis treści

1. Przyczyny i rodzaje zaburzeń miesiączkowania

Światowa Organizacja Zdrowia dokonała klasyfikacji zaburzeń miesiączkowania. Wyszczególniono następujące rodzaje zaburzeń tego typu:

  • wady lub uszkodzenia w obrębie macicy,
  • niewydolność podwzgórzowo-przysadkowa,
  • pierwotna niewydolność jajników,
  • guzy pourazowe lub pozapalne okolicy podwzgórzowo-przysadkowej,
  • zaburzenia czynności w obrębie osi podwzgórze-przysadka,
  • guzy okolicy podwzgórzowo-przysadkowej, które wydzielają prolaktynę,
  • zaburzenia w obrębie osi podwzgórzowo-przysadkowej z hiperprolaktynemią.

Krwawienie miesięczne to wynik złuszczania błony śluzowej jamy trzonu macicy i wydalania jej fragmentów przez organizm kobiety. Prawidłowa miesiączka ma postać krwawienia, w którym nie występuje jasna krew ani skrzepy. Średnio kobieta traci około 100 ml krwi podczas jednego okresu. Pierwsza miesiączka pojawia się zwykle u dziewczynek w wieku 12-13 lat, choć niektóre dziewczęta dostają okresu dopiero w wieku 16 lat. Jeśli mimo ukończenia 16 lat dziewczyna nigdy nie miesiączkowała, istnieje podejrzenie: zaburzeń hormonalnych, chorób ogólnoustrojowych (np. nadczynności tarczycy), niedorozwoju pochwy lub macicy, zbyt niskiej masy ciała, nadmiernego stresu, zamkniętej błony dziewiczej (blokującej wydalanie wydzieliny), infekcji narządów płciowych, zmian w jamie macicy po operacjach, stanach zapalnych lub zabiegach wyłyżeczkowania, a także zaburzeń hormonalnych oraz niewydolności jajników. Brak miesiączki może mieć również związek ze stosowaniem wkładek wewnątrzmacicznych lub antykoncepcji hormonalnej.

Zobacz film: "Pomysły na wspólne, rodzinne spędzanie czasu"

Młode kobiety mogą doświadczać nie tylko braku miesiączki, ale i nadmiernego krwawienia. Zbyt obfite miesiączki w młodym wieku mogą być spowodowane niedojrzałością układu hormonalnego. Natomiast w okresie przedmenopauzalnym nadmierne krwawienie może być następstwem zanikającej funkcji jajników. Dodatkowym czynnikiem wpływającym na nasilenie krwawienia są często mięśniaki, a także zapalenie lub przerost błony śluzowej macicy. Przedłużające się i obfite miesiączki nierzadko prowadzą do wystąpienia niedokrwistości.

2. Objawy zaburzeń miesiączkowania

Zaburzenia miesiączkowania objawiają się zwykle nieregularnymi krwawieniami (okres między miesiączkami może się skrócić lub wydłużyć), plamieniem międzymiesiączkowym, wystąpieniem skrzepów krwi w wydzielinie, a także nasileniem krwawienia. Niestety, wiele kobiet bagatelizuje zmiany w miesiączkowaniu. Tymczasem nawet niewielkie nieprawidłowości mogą świadczyć o zaburzeniach czynności jajników. Na zaburzenia miesiączkowania szczególnie wyczulone powinny być kobiety po 40 roku życia, nieprawidłowości w funkcjach jajników mogą bowiem współistnieć z chorobami nerek, trzustki, nadnerczy lub tarczycy.

3. Jak leczyć zaburzenia miesiączkowania?

Podstawę leczenia zaburzeń miesiączkowania stanowi terapia hormonalna. Tabletki antykoncepcyjne mają za zadanie kontrolowanie obfitego krwawienia. Gdy leczenie hormonalne zawodzi, warto rozważyć ablację endometrium.

Przed rozpoczęciem leczenia nadmiernie obfitego krwawienia macicznego kobieta powinna wykonać badanie profilów hormonalnych (badanie krwi służące oznaczeniu krążących hormonów).

Zbyt częste i nadmiernie nasilone krwawienia można leczyć dodatkowo za pomocą preparatów zawierających wyciąg z owoców Agnus castus, czyli niepokalanka pospolitego. Substancje czynne znajdujące się w wyciągu z tej rośliny powodują obniżenie poziomu prolaktyny i usuwają zaburzenia spowodowane hiperprolaktynemią. Ponadto mają korzystny wpływ na ciałko żółte.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze