Biegunka – najczęstsze przyczyny

Biegunka wiąże się z częstymi wizytami w toalecie. Rozwolnienie objawia się płynnym lub półpłynnym stolcem, który jesteśmy zmuszeni oddawać ze zwiększoną częstotliwością (więcej niż 3 razy dziennie). Zazwyczaj jest ona reakcją na zatrucie substancją toksyczną. Najczęściej rozwolnienie trwa od 1 do 2 dni, ale może wystąpić również długotrwała biegunka utrzymująca się około 10 dni. Dolegliwości, które mogą towarzyszyć tej przypadłości, to wymioty, ból brzucha i gorączka.

Biegunkę wywołują czynniki psychologiczne, mechaniczne i hormonalne. Wśród najczęstszych wskazuje się:

• zakażenie o podłożu bakteryjnym, wirusowym i pasożytniczym;

• zatrucie pokarmowe;

• reakcję alergiczną na produkt spożywczy;

• nadmierne spożycie witaminy C lub żelaza;

• zażywanie niektórych leków (na przykład biegunka po antybiotyku);

• stres;

• nadużywanie alkoholu;

• nadczynność tarczycy;

• zespół jelita nadwrażliwego;

• wrzodziejące zapalenie jelita grubego;

• chorobę Leśniowskiego i Crohna.

Biegunkę można leczyć samodzielnie. Wśród domowych sposobów wskazuje się picie dużych ilości płynów, które przeciwdziałają niebezpiecznym konsekwencjom rozwolnienia, czyli odwodnieniu organizmu. Warto zatem pić co najmniej 2 litry płynów dziennie w postaci wody mineralnej i ziołowej herbaty. Można spożywać sok z czarnej porzeczki i aronii, a także przygotować napar z krwawnicy pospolitej i rumianku.

• Jak radzić sobie z biegunką w ciąży?
• Biegunka wirusowa – jakie są jej przyczyny?

Dieta na biegunkę powinna być bogata w duszone lub gotowane owoce (na przykład jabłka), warzywa gotowane na parze (na przykład marchew), a także czerstwe pieczywo. Osoba borykająca się z biegunką powinna jeść często (co 3 godziny), ale niewielkie objętościowo porcje. W leczeniu biegunki warto stosować probiotyki, które przywracają prawidłową florę bakteryjną jelit. Dodatkowo można wspomóc się węglem leczniczym, który wychwytuje toksyny i łagodzi rozwolnienie.