Gdzie wstrzykiwać insulinę?

Pomimo że większość cukrzyków przyjmujących insulinę robi to codziennie, to nie wszyscy potrafią tak zrobić iniekcję, aby była ona bezbolesna. Takie przyjmowanie insuliny jest ważne dla wszystkich cukrzyków, gdyż do iniekcji może dochodzić kilka razy dziennie. Szczególnie, jeśli w grę wchodzi cukrzyca typ 1. Warto wiedzieć, że to, jak działa wstrzyknięta insulina, zależy od jej rodzaju i miejsca, w które została podana, a także od wybranej techniki wkłucia.

1. Jak wstrzykiwać insulinę?

Insulinę najczęściej aplikują sobie sami chorzy. Jeśli jest to cukrzyca typ 1, do iniekcji dochodzi kilka razy dziennie. Insulinę można podać przy pomocy strzykawki albo przy pomocy pena. Pen jest to urządzenie, które swoim wyglądem przypomina duży długopis i służy właśnie do podawania insuliny. Warto wybrać taki, który będzie dla chorego najwygodniejszy.

Coraz większym powodzeniem cieszą się też automatyczne peny do insuliny, które zmniejszają uszkodzenia tkanek, do jakich dochodzi podczas wkłuwania. Podają też zawsze insulinę z taką samą siłą. Jednak niektórzy chorzy zwracają uwagę na to, że taki rodzaj pena może podawać insulinę boleśniej niż klasyczna igła. Warto więc się o tym przekonać. Aby prawidłowo podać insulinę, należy wybrać odpowiednie miejsce wkłucia. Wszystko zależy od tego, jaki rodzaj insuliny będzie podany i jaka jest planowana szybkość jej przenikania do krwi.

Zobacz film: "Pomysły na wspólne, rodzinne spędzanie czasu"

Insulinę można podać w tkanki podskórne:

• brzucha. Insulina podawana w to miejsce jest bardzo szybko absorbowana do krwi, czyli najlepiej podawać tak tę, która działa krótko. Wkłucie należy wykonać na siedząco, w okolice pępka;
• ramion. Tutaj także podaje się insulinę, która działa krótko, gdyż jest szybko absorbowana do krwi. Aplikuje się ją powyżej stawu łokciowego i poniżej stawu ramiennego;
• uda. Podaje się tu insulinę średniodziałającą. Aplikuje się ją w przednioboczną powierzchnię uda, między stawem kolanowym a biodrowym. Nie należy podawać jej przed aktywnością fizyczną, gdyż może to spowodować szybsze jej wchłanianie. Iniekcję wykonuje się, siedząc;
• pośladków. Podaje się tu insulinę, która ma długie działanie, gdyż jej przenikanie do krwi z tego miejsca jest odpowiednio wolne. Iniekcja powinna mieć miejsce w górną, zewnętrzną część pośladków. Należy wykonać ją podskórnie a nie domięśniowo.

Przy podawaniu insuliny należy pamiętać o tym, aby systematycznie zmieniać miejsca wkłucia. Kiedy będziemy wykonywali je w tym samym miejscu, mogą pojawić się problemy z wchłanianiem insuliny, zrosty podskórne itd. Każde kolejne wkłucie powinno być oddalone minimum o dwa centymetry od poprzedniego. Można też przez jeden miesiąc nakłuwać prawą stronę, a przez kolejny – lewą stronę.

Podając insulinę, warto zwrócić uwagę na odpowiednią technikę wkłucia. Insulina powinna być zawsze podawana podskórnie. Należy chwycić fałd skóry w dwa palce. Powinny być one zaciśnięte, a wstrzyknięcie powinno być zrobione pod kątem prostym. Jeśli nie będziemy wykonywali iniekcji w fałd skórny, należy wykonać ją pod katem 45 stopni w stosunku do skóry.

2. Podział insulin

Insulinę możemy podzielić ze względu na to, jak szybko działa, oraz ze względu na jej pochodzenie.

Podstawowy podział insulin ze względu na jej szybkość działania przedstawia się następująco:

• insulina krótkodziałająca – działa szybko i krótko. Jej zadaniem jest dostarczenie do krwi insuliny po spożyciu posiłku. Ma ona imitować wyrzut insuliny do krwi, jaki następuje po zjedzeniu posiłku u osób zdrowych;
• insulina długodziałająca – działa długo i odpowiada za utrzymanie odpowiedniego poziomu insuliny w organizmie między posiłkami;
• mieszanki insulinowe. W ich skład wchodzą insuliny o różnym czasie działania.

Natomiast, jeśli chodzi o pochodzenie insuliny, jej podział przedstawia się następująco:

• insulina humanizowana. Jest to insulina pochodzenia zwierzęcego, która została poddana modyfikacjom, do których zostały użyte metody chemiczne. Nie wszyscy chorzy mogą z niej korzystać, gdyż w niektórych przypadkach wywołuje uczulenia;
• insulina ludzka. Została wytworzona przez wszczepienie bakterii genomu, który odpowiada za kodowanie insuliny. W chwili obecnej jest ona uważana za najlepszy jej rodzaj. Najczęściej stosowana w leczeniu cukrzycy typu 1;
• analog insuliny ludzkiej. Jest to insulina ludzka, która została poddana modyfikacjom, w wyniku których jej budowa jest różna od tej ludzkiej.

Należy wiedzieć, że za prawidłowe działanie insuliny najczęściej odpowiada sam chory. To on musi kontrolować swoją chorobę, dzięki czemu może zapobiegać pojawianiu się powikłań cukrzycy. Warto pamiętać, że żyjąc z cukrzycą, należy dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza i nigdy nie pomijać dawek insuliny. Należy też pamiętać o wykonywaniu pomiarów poziomu glukozy we krwi.