Wodniak jądra u niemowlęcia
Wodniak jądra u niemowlęcia to nagromadzenie płynu między osłonkami jądra, a konkretnie między błoną otrzewną a błoną surowiczą. Płyn ma objętość od kilkudziesięciu do kilkuset mililitrów i ma kolor lekko brunatny lub bursztynowy. Zazwyczaj ta niegroźna nieprawidłowość pojawia się na prawym jądrze. Zawsze wymaga ona różnicowania z przepukliną pachwinową, zapaleniem jądra lub jego nowotworem, za pomocą tzw. „próby transluminacji”.
1. Skąd się biorą wodniaki jądra?
Wodniak jądra to niegroźne nagromadzenie płynu między błonami wokół jądra. Takie nagromadzenie pojawia się wskutek zaburzeń równowagi między ilością płynu a jego wchłanianiem. Nabyty wodniak jądra może pojawić się wskutek:
- urazu,
- zapalenia jądra,
- zapalenia najądrza,
- powikłań operacji przepukliny pachwinowej,
- powikłań operacji żylaków powrózka nasiennego.
W przypadku, jeśli u noworodka pojawia się wrodzony wodniak jądra, dzieje się tak wskutek niezrośnięcia się wyrostka pochwowego. Powinien sam przejść po zrośnięciu się wyrostka, około roku lub dwóch po urodzeniu.
2. Jak wygląda wodniak jądra?
Wodniak jądra wygląda jak powiększenie jednego jądra (zwykle prawego), o gładkiej powierzchni. Skóra w tym miejscu jest napięta. Rozmiar wodniaka może ulegać wahaniom, a to ze względu na to, że płyn przepływa także do jamy otrzewnej. Wieczorem zwykle się powiększa. Wodniak rozprasza światło, stąd próba transluminacji, która pozwala postawić diagnozę i wykluczyć inne, groźniejsze zaburzenia, takie jak przepuklina pachwinowa, zapalenie jądra czy nowotwór jądra. Polega ona na tym, że podświetla się jądro i obserwuje się zachowanie światła. Powinno być widoczne i rozproszone z drugiej strony jądra. Oprócz próby transluminacji w diagnostyce stosuje się także badanie USG.
Inne objawy, które zdarzają się bardzo rzadko, to ból w okolicach wodniaka i problemy z chodzeniem, które są wywołane jego rozmiarem. Osoba mająca wodniaka nie ma problemów z oddawaniem moczu i zazwyczaj nie odczuwa żadnego bólu z nim związanego. Wodniak może jednak rosnąć i zacząć dawać objawy takie jak ból czy trudności z chodzeniem. Z czasem może urosnąć na tyle, że zaczyna zaburzać produkcję plemników, co obniża płodność mężczyzny. W skrajnych przypadkach może dojść do zaniku jądra i całkowitej niepłodności.
Wstępne różnicowanie wodniaka z nowotworem jądrazwykle nie wymaga badań, gdyż nowotwór jest zwykle twardy, podczas gdy wodniak w dotyku przypomina balonik napełniony wodą. Badanie pozwala jednak na stwierdzenie łagodności zmiany ze stuprocentową pewnością.
3. Leczenie wodniaka jądra
Wodniak jądra u niemowląt zwykle nie wymaga leczenia. W przypadku wodniaka wrodzonego zwykle czeka się dwa lata na samoistne ustąpienie zmiany i dopiero po tym czasie rozpoczyna się ewentualne leczenie. Leczenie wodniaka nabytego rozpoczyna się zwykle, jeśli mężczyzna mający wodniaka odczuwa ból czy trudności w chodzeniu, a także kiedy pojawia się u niego niepłodność. Usunięcia wymaga także zmiana na jądrze, którą trudno odróżnić od innych schorzeń lub kiedy nie ma możliwości, aby dokładnie przebadać jądro. Chirurgiczne usuwanie wodniaka jądra (hydrocelektomia) wykorzystuje dwie metody: metodę von Bergmanna i metodę Winkelmanna.