Zagrożenie cukrzycą ciążową jest wyższe latem

Na podstawie przeprowadzonych analiz wykazano, że liczba przypadków cukrzycy ciążowej różni się w zależności od pory roku. Najwięcej zachorowań notuje się latem.

Wyniki testu obciążenia glukozą kobiet, które poddały się badaniu w okresie letnim wykazały, że w ich krwi stężenie glukozy było wyższe od średniej. Po uwzględnieniu wyników po upływie godziny od podania glukozy cukrzycę ciążową stwierdzano o 29 proc. częściej latem i o 27 proc. rzadziej zimą.

Lato jest szczególnie trudnym okresem dla diabetyków. Częściej dochodzi wówczas do zaburzeń równowagi organizmu, co prowadzić może do wystąpienia groźnych powikłań, np. hipoglikemii.

W okresie letnim cukrzycy powinni częściej kontrolować poziom cukru we krwi. Pamiętać również muszą o odpowiednim nawodnieniu organizmu. Cukrzycy są ponadto bardziej narażeni na przegrzanie, stąd w upalne dni muszą podjąć odpowiednie działania profilaktyczne, by zapobiec wystąpieniu udaru cieplnego.

Warto też pamiętać, by latem przechowywać glukometr, paski i insulinę w odpowiednich warunkach (w suchym i chłodnym miejscu).  

Cukrzyca ciążowa (GDM, ang. gestational diabetes mellitus) polega na zaburzeniu metabolizmu węglowodanów. Dotyczy 2-4 proc. ciężarnych.

Chorobę diagnozuje się najczęściej między 24. a 28. tygodniem ciąży, kiedy to wykonywany jest doustny test obciążenia glukozą. Objawy choroby w zdecydowanej większości przypadków zanikają po porodzie.

Cukrzyca ciążowa dotyczyć może każdej kobiety spodziewającej się dziecka. Na wystąpienie choroby bardziej są jednak narażone panie, które mają nadwagę, lub w rodzinie których występowała cukrzyca typu II. Ryzyko pojawienia się choroby wzrasta wraz z wiekiem i przy kolejnej ciąży.

Często występujące objawy cukrzycy ciążowej to zawroty głowy i odczuwanie przez kobietę silnego pragnienia. W wielu przypadkach jednak choroba nie daje o sobie znać i uwidacznia się dopiero w wyniku testu obciążenia glukozą, które to badanie jest obligatoryjne dla wszystkich kobiet spodziewających się dziecka.

Wykonuje się je w II trymestrze ciąży. Badanie polega na sprawdzeniu, jak glukoza (przyjęta przez ciężarną w formie bardzo słodkiego napoju) wpływa na poziom cukru w organizmie.

Jeśli wynik jest nieprawidłowy (wyższy niż 140 mg po dwóch godzinach od podania glukozy), pacjentka jest kierowana do poradni diabetologicznej. Tam specjaliści mogą zdecydować o dalszej diagnostyce lub o natychmiastowym rozpoczęciu leczenia.

Niezwykle istotne jest odpowiednie leczenie cukrzycy ciążowej. Choroba może bowiem wywołać wiele powikłań.

W przypadku ciężarnych, u których zdiagnozowano cukrzycę, wyższe jest ryzyko wystąpienia hipoglikemii, kwasicy ketonowej, śpiączki.

U pacjentek w ciąży z powikłaną cukrzycą wystąpić mogą również choroby, tj. nadciśnienie indukowane ciążą, retinopatia, zapalenie odmiedniczkowe nerek, wielowodzie, stan przedrzucawkowy lub rzucawka.

Odpowiednie leczenie i stosowanie się do zaleceń lekarza pozwala na zminimalizowanie ryzyka poronienia, porodu przedwczesnego i nagłego obumarcia płodu.

Nierozpoznana cukrzyca ciążowa może również prowadzić do wystąpienia szeregu powikłań u płodu, wywołując m.in. niedojrzałość metaboliczną narządów lub przerost mięśnia sercowego.

Trudny jest również poród. W przypadku cukrzycy ciążowej u dziecka często diagnozowana jest makrosomia (nadmierna wielkość lub masa płodu).

To w znacznym stopniu utrudnia poród, czyniąc go bardzo długim, a czasem wręcz zagrażającym życiu matki i dziecka. Zwiększa się również ryzyko wystąpienia urazów okołoporodowych, m.in. dystocji barkowej.

W wielu przypadkach u pacjentek z cukrzycą ciąża jest rozwiązywana drogą cięcia cesarskiego.

Wystąpieniu powikłań można jednak zapobiec. Są one rzadkością u kobiet, nad którymi sprawowana jest odpowiednia opieka położnicza. Wykrycie zaburzeń gospodarki węglowodanowej na wczesnym etapie ciąży zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych u matki i dziecka.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl